Yine tatilimi Yunanistan’da geçirmem için hazırlıklarımı yapıyorum. Arka arkaya dördüncü yıl Yunanistan’a gidiyorum. Genelde yeni bir şeyler görmediğim ve öğrenmediğim seyahatları sevmiyorum, dolayısıyla her yıl farklı yerleri ziyaret ediyoruz. Neo Pori, Polychrono ve Nea Vrasna’dan sonra sıra Leptokariya’ya geldi.
Dört kişilik bir aile için konaklamanın bir hafta için nasıl olur da 100-130 yuroya mal olabileceğini anlayamadım. Evet, iki yetişken ve iki çok küçük çocuk, yine de çok ucuz. Haziran ayı başının sezon dışı olduğunu kabul etsek bile yine ucuz, aynı odalar Temmuz ile Ağustos aylarında iki yada üç kez daha pahalı.
Ama şunu unutmamamız gerekiyor genelde Yunanlilar için çok iyi satıcı oldukları söylenmekte. Definisyona göre stereotipler yanlış bir tutumdur, ona rağmen doğruluk payı sık sık onaylanmaktadır. Yunanlıların sözkonusu ucuz fiyatları bir şekilde ödetecekleri konusunda hiç şüphe olmamalı.
2010 yılına kadar Yunanistan’a hiç seyahat etmedim. Avrupa vize engeli dolayısıyla karmaşık prosedürleri geçmeyi ve sadece bir seyahat için muhtemelen aşağılıcı tavırlara maruz kalmayı hiç düşünmedim. Para harcamak için kimseleri yalvarmam gerekmiyor diye düşünüyorum? Bu kesinlikle olmaz.
Birisi otuz yıl kendi komşusunu ziyaret etmezse, onun hakkında her şey düşünebilir. Örneğin, Yunanistan’da evlerin genellikle beyaz ve çatılırı ise aynen beyaz veya mavi, kiliseleri evlere benzer, sokakları ise dar ve taş döşeli ve tüm bunların bir Lego-land şeklinde dizildiğini düşünüyürsunuz. Sadece ben böyle düşünmüyorum. Bu bölgeden çok uzakta olan insanlarla da tatilimi Yunanistan’da geçirdiğimi söyleyince hemen bana tepede bir biri üzerine yerleşmiş beyaz evleri soruyorlar. Tabii ki de Santorini adasından bahsediyoruz.
Hemen hemen Ege Denizi’nin güneyinde izole edilmiş bu küçük tatil kasabasının Yunanistan’da nasıl da kalıplaşmış bir görüntü çizdiği inanılmaz. Ancak bu belki de büyük bir sürpriz değil, çinki bu kasaba turizm kampanyalarının yıldızı. Benzer şekilde Makedonya’ya gelen yabancıların da göl üzerindeki asılı kayalıklar üzerinde inşa edilmiş ortaçağ kiliseleri görme beklentileri. Ancak Ohri ve St John Kaneo tektir. Santorini’nin de tek olduğu gibi ( iyi, tek değil, birkaç küçük volkanik adalar, ama önemli değil). Aslında Mykonos’un da hemen hemen ayno olduğunu biliyoruz, hatta Girit’in bazı kısımları ve diğer yerler de Santorini’ye benzemektedir. Ancak tipik bir Yunan tatil merkezi olması için sayısı yeterli olmaktan çok uzaklar, ancak nadir bir örneklerdir.
Hatta Üsküp’te de seyahat acenteleri bazen Santorini posteri altında “Yunanistan için yeni tatil yerleri” yazısını ekliyorlar. Ancak Santorini acentelerinin proğramlarında olmamakla birlikte ortalama Makedonya vatandaşın oraya seyahat etmesi imkanları dışında. Yunanistan ile ilk temas Santorini’ye tam zıt olan Nei Pori olduğundan ilginç durumlar ortaya çıkmaktadır. Özellikle taş sokaklar yerine New York caddelerine benzeyen geniş sokaklar gördüğünüzde olay daha ilginç boyut kazanmaktadır. Ve buna benzer şeyler!
Bir sahil köyü için çok şaşırtıcı. Kendi kendinize şunu söylüyorsunuz – demek ki yüksek Avrupa standartları bunlar. Yakın bir zamana kadar Makedonya vatandaşların çoğu için her Avrupa Birliği, buraya Yunanistan dahil her şeyin harika olduğu ve mükemmel planlanmış bir yer olduğu sanılıyordu. Ancak Nei Pori’nin Yunan kentsel standartların aksine bir ABD ordusu yansıması. Yerek hikayelere göre dört ya da beş yıl kadar bir askeri üsmüş, daha sonra Amerikalıların gidişi ile sokaklar kullanılabilir durumu gelmiş. Yerliler gelmiş, evler yapmış ve tursitler getiriyorlarmış. Bundan dolayı Avrupai Yunanistan’da Nei Pori gibi çok iyi planlanmış başka bir yer inşa edilmiş değildir.
Hatta Selanik bile o kadar planlı değildir. Polychrono küçük, dağlık, kavisli ve dar sokaklarla “Gerçek Yunanistan’a” daha yakın bir şehir. Bu ülkede egzotik kırsal kültürün simgesi ve hediyelik eşya dükkanların dolu olduğu eşeklerin hiçbirini görmedim. O zaman plaj etrafına gelen çiftçi meyve ve sebzelerini neden dört tekerlekli büyük ve pahalı kamyonetin arkasında satıyor? Eşekler nerede? Açıkçası hiçbir yerde yokturlar.
Bunlar tipik olarak görünen Yunanistan resimleri, ama öyle olmadığı ortaya çıktı. Yunanistan’da kıyı villalarına genellikle çok makyajlı, biraz kilolu, orta yaşlı kadınlar sık sık Mariya ismini taşıyan, sesli konuşmalara rağmen misafirlerle zor anlaşabilen ev sahipleri yönetmektedir. Genel tanımlama çok karikaturel ancak sözkonusu tanımlamayı kapısını çaldığımız her bir kapıda görebildik. Bu 10, 20 veya 30 odada bulunan misafirlerine bakan evin direği olarak görünen kadının geleneksel mirası olarak kabul edilmektedir.
Biz Makedonya’dan gelen nasıl bir misafiriz? Gerçekten sadece deniz ve plajları kullanan ve her şeyini evden getiren en kötü turist tipi miyiz? Gerçekten de her ailenin meyhanelerde üç öğün yeme imkanı olmayabilir. Ancak ucuz çözümler de var. Buradan taşıdığımız yiyecekleri de bedavaya kimse bize vermedi. O zaman neden tüm yedi gün için yiyecekleri evden taşıyalım?
Bu klişenin sık sık doğruluğunu teyit eden cevap basit. Küçük çocuklar. Küçük çocuklu aileler yakınlığı nedeniyle en yaygın bir şekilde Yunanistanı ziyaret etmektedirler. Çocuklar restoranda beklemek istemiyor, döner almak için bekleme sabrını göstermiyor ayrıca supermarkette alışveriş yapmak istemiyorlar. Önceden yapılan iyi hazırlıklar tatilin daha iyi geçmesini sağlar. Ev sahipleri çocuklar büyüdü, siz ise değişmiyorsunuz. Peki her şey sadece bir alışkanlık haline gelmiş.
Biz de çok tamahkâr değiliz, bunu bizim özelliğimizi kanıtlamaktadır. Yunanistan’a nasıl buradan her şey taşıdığımız gibi oradan da buraya her şeyi satın alarak Makedonya’ya getiriyoruz. Bizim bir hemşehrimizi Yunanistan dediğimiz zaman aklınıza neler geliyor sorarsanız, nediren Akropolis diye cevap alırsınız. “Lidl”, “Cosmos”, “Jumbo” ve “Ikea” olması daha muhtemeldir.
Sonuçta Yunanistan her zaman sürpriz yapmasını başarıyor. Yunanistan hakkında düşünceniz ne olursa olsun, değiştirmeyi başarıyor. Bu sizi memnun edecek.
Goce Trpkovski
Yorumlar
Loading ...
