Добродојдовте во Националната градина во Атина!
Веднаш до секогаш полниот плоштад Синтагма, овој пријателски и историски зелен простор е оаза на романтизмот од 19 – ти век. Планирани во 1836 год, овие Градини се всушност првиот парк/ботаничка градина создадени во Грчката метропола.
7,5 километри патеки кои ви прикажуваат различна слика во секој свиок. Фонтана, чистинка, камена градина, езерце… Статуи од поети од таа ера – Аристотелис Валаоритис
Неколку украсни столбови во Јонски стил ставени како декорација низ градината. Според Европските идеи во тоа време, паркот е важна класична мешавина од антиквитети од Грчката и Римската ера, дел од овие антиквитети можат да се видат на Амалиас (amalias) авенијата и во внатрешноста на градината.
Денес паркот покрива површина од 158 квадратни километри (288 км2 заедно со Запионските градини). Паркот е отворен секој ден од изгрејсонце до зајдисонце и посетителите можат да се ориентираат со помош на инфо штандови и патокази.
Овие градини не служат само како рекреативен простор туку и како домаќин на едукативни програми за деца. Овие програми се извршени од Општината Атина (управата на паркот), училиштата, невладини организации и одличната детска библиотека во самата градина. Понатаму има и големо детско игралиште, мала зоолошка градина со домашни животни и кафе бар.
Градините се почетно планирани во 1836 година како приватен простор за одмор на кралската палата(во денешно време Грчкиот парламент). Архитектите и Агрономите од Баварија изработиле дизајн за градината сличен на “Англиските Градини” во Минхен (од таму доаѓаат кривите патеки). Потоа работата ја преземал Француски агроном од Долмабахче градините во Истанбул.
Стотици нови видови на дрвја и грмушки биле донесени од сите континенти на светот, Америка, Јужна Африка, Австралија и Кина. Оваа колекција е збогатена од неколку ендемски видови на растенија од југот на Грција. Сега, околу 7000 дрвја (повеќето зимзелени) и десетици илјади други растенија од околу 519 видови се наоѓаат во овој парк, од кои 102 се ендемски.
Не сите растенија преживуваат на медитеранската клима, но тие кои преживеале добро напредуваат, неколку растенија се дури еден век стари, а сите дабови дрвја во градините датираат уште од 1845 година. Овие дрвја се светилиште за многу видови на птици, вклучувајќи ги и оние кои мигрираат.
Влезот на Амалиас авенијата се наоѓа веднаш спроти едно од одбележјата на градината, високите и тенки Вашингтониа палми.
Пред нив, единствениот мермерен сончев часовник во Атина, добра идеа за следење на текот на времето во град со просечни 300 сончеви денови во годината.
Ова не е било која фонтана: Ова е Боубоунистра, терапетски извор(мало ниво на калциум) кој се користи за снабдување со вода на поголемиот дел од стара Атина… Денес е уште еден освежителен агол на градината во летната врелина.
Секој ден овие мали потоци дистрибуираат околу 1050 кубни метри вода за потребите на градината преку древниот водовод Писистратос (600г п.н.е.).
Уште од отварањето на градините за јавноста (1923), најголемото езеро во градината е место на кое малите деца ги хранат супер популарните патки и лебеди. Поради можноста од зараза од живински грип животните беа затворени, но малиот дрвен мост останува како фокална точка на нашите спомени…
Децата се фасцинираат од големите крапови и други големи светкави риби кои пливаат во езерата, најблиското до влезот од Вас. Софас авенијата е исто така и најславното.
Убавината и носталгичното распоожение лесно се комбинираат додека уживате во прекрасниот мир на градината. Место кое вреди да се посети, во срцето на Атина.
Ми остана во сеќавање како ниту еден друг парк кој сум го посетил, тоа е квинтесенција на еден парк, она кое човек го чувствува понекогаш кога гледа во платно или сонува за некое место каде што сака да оди и да не може да го најде.
Henry Miller. The colossus of Maroussi, 1939
Софија Николау
Коментари
Loading ...
