И без автомобил или авион, патот Македонија – Турција не е пречка
Тој е страствен вљубеник во спортот на две тркала. За Гоце Шутевски од с.Русиново, Беровско (Република Македонија) не е важно каква марка е велосипедот. Само му треба идеја и слободно време за да тргне на своето наредно патување. Речиси секогаш сам вози велосипед, без разлика дали се тоа стотина или неколку илјадници километри. Нема планина, езерце во Македонија што не го свртел.
Неодамна си оствари една од своите поголеми желби – мерак му беше со велосипед да стигне до Истанбул! Помина околу 750 км од родното место, па преку Бугарија стигна во турската културна престолнина.
-Стигнав во голема метропола, многу голема во моите очи. Многу одамна сакав да го видам Истанбул оти слушав дека е убав и шарен и сега ми се укажа шанса. Не беше лесно, ама вредеше. Можев да одам и со автобус, ама јас не се двојам од мојот велосипед. Имам другарка што живее таму и одамна сакав да ја посетам. Патешествието ми беше напорно, на моменти и опасно кога ја поминував планината Рила во Бугарија. Два пати ја искачив Рила, стигнав до Рилскиот манастир каде што преспав. Луѓето таму ме пречекаа , ме бодреа, велејќи дека сум заминал на храбро патување – вели Гоце.
Велосипедот за Гоце е најдоброто превозно средство. Својата мисија ја оствари за 19 дена. Временските прилики не биле цело време наклонети, возел и на дожд, а од цела маршрута поради силниот дожд, поминал некои 50-ина километри и со воз.
– Кога стигнав во Турција, беше многу топло, а јас морав да се движам. Низ цела Турција немаше дрво по патот, ниту пак чешма – раскажува Гоце, кој патувањето го реализираше во август, кога сонцето силно пече, а замислете плус да возите и велосипед.
Но, сета мака ја заборавил кога влегол во Истанбул.
-Не се опишува возбудата што ја доживеав кога влегов во градот. жал ми е што пред да тргнам ми се расипа фотоапаратот и не можев да направам убави фотографии со телефонот. Но, спомените си ги носам со себе.Турски јазик не знам, англиски едвај, но се снајдов некако. Ако е градот голем, јас се чувствував поголем од него што сум успеал да стигнам – вели Шутевски, кој ни објасни дека за ниедно патување со велосипед не се подготвува специјално.
Во Истанбул останал четири дена. Импресиониран е од добрата организација на градот, кој иако е метропола со 13 милиони жители, му се видел многу едноставен за снаоѓање и движење низ него. Се разбира дека со својот велосипед го прошетал, а многу му се бендисала и храната, која му била многу слична со македонската.
-Истанбул е буден 24 часа. Можеш се да си купиш дури и велосипед во 3 часот наутро – вели Шутевски.
Го бендисала и турската кујна, но повеќе се фокусирал на чорби и јадења без месо. Убаво го прошетал градот и со тури на брод, одејќи и во европскиот и во азискиот дел на Истанбул.
Освен договорениот престој во Истанбул, Гоце немал никаде организирано сместување по пат, главно спиел во шатор. Вели, нареден таков велосипедски предизвик ќе му биде посета на земјите на поранешна Југославија и тоа подетаљно да ги види секоја од нив.
Патувањето до Истанбул не му е прво поголемо велосиспедско патување на Шутевски. Во 2012 година, тој реализира голема турнеја низ централна Европа кога за 50 дена помина дури 6000 километри.
Сребра Ѓорѓиевска
Коментари
Loading ...
