„Кино Тисион“ – отвореното кино и неговата успешна приказна

„Приходот ни се дуплираше оваа година“ е фраза која ретко може да се слушне во Грција овие денови. Сепак тоа може да го каже Томас Маниакис кој во последните 30 години заедно со своето семејство го води отвореното кино „Сине Тисион“. Бројна интернационална публика се заинтереса за ова кино, кое важи за едно од најстарите кина на отворено во Атина (датира од 1935), откако минатото лето истото беше прогласено за најдобро, според сајтот за патувања Си-Ен-Ен Го.

http://www.cnngo.com/explorations/escape/worlds-10-coolest-movie-theaters-355218

Ваквата позиција пред се се должи на погледот на Акропол, но сепак верните фанови знаат дека се работи за многу повеќе од тоа.

Исечоци од весници за неговата интернационална популарност се изложени на самиот влез, додека Хера, најпознатото куче-синефил во Атина се одмора покрај билетарницата.

Сине Тисион е лоцирано на променадата која се наоѓа околу археолошките знаменитости во Атина, во непосредна близина на Акропол и метро станицата Тисион. Неговите простории се заштитни со законот за културни споменици.

Природното ладење на воздухот, дополнето со подземните потоци и густите лозници што ги опкружуваат неговите ѕидини се одамна познати на Атинската публика. Цената на билетите (регуларна 8 евра, за студенти 6 евра) останува ниска и прфатлива – политика на работење што оваа година ја прифатија повеќето историски кина во Атина.

Прокециите се специјализирани за класични и современи филмови кои се наградувани ширум Европа и САД. „Прожектираме барем по еден филм од Алфред Хичкок за време на 6-месечната сезона“, вели Маниакис, а неговата изјава може да се докаже со постерот од „Човекот кој знаеше премногу“ ( „The Man Who Knew Too Much“), кој е поставен на влезот на таблата што ги најавува насловите што ќе бидат прикажани наскоро.

„Север- Североисток“ на Хичкок се памети како топ хит филм на Сине-Тисион за изминатата декада, со рекорден број на недели на програмата и најширок возрасен ранг на гледачи. Уште еднаш, агонијата на Кери Грант се покажува како исплатилива.

Случајните минувачи исто така му честитаа на г. Маниакис додека го правевме интервјуто за Балкон3. Неговиот внук не нуди со популарната домашна лимонада од вишни, семеен специјалитет кој гостите може да го добијат во барот. Исто така може да се добијат вишни послужени како традиционално слатко (вриено во шербет) или пак домашен ликер (потопени во Метакса 5-стар бренди и кафеав шеќер). На крајот, Сине-Тисион оригинално го нуди најдоброто грчко мезе или таканаречената димена икра („авготарахо“) во прилог со екстра дестрилираниот грчки алкохолен пијалок наречен Ципура.

Ако се случи ненадејно да истури силен дожд додека гледате филм, може да се сметате себеси за среќајлии: има специјално покриен простор резервиран за гледачите (ако е ладно ќе ви понудат марами и ќебиња). Но, нема ништо подобро од гледање на добар филм додека во позадина се слуша звукот на дождот што паѓа.

Единствената целосна глетка на осветлениот Акропол навчер исто така е уникатна во споредба со сите останати кина на отворено во Атина. Шоуто со звуци и бои кои прави Партенон да ги менува боите како настан што секогаш се поклопува со проекциите на филмовите на платното во Сине Тисион и нам ни го одвлече вниманието.

Примарна грижа на семејството Маниакис е да ја запознае младата публика со класичните филмски ремек-дела, со режисерите и актерите кои имаат важно место во кинематографската историја. Ова продолжува да биде важен елемент кој е во контраст со мејнстрим репертоарот на Мултиплекс кината.

Конкуренцијата од Мултиплекс кината е силна и се очекува да стане посилна ако се усвојата предложените регулативи за надградување на системите за прожектирање (со цени кои достигнуваат 80 илјади евра). Во овој момент, семејната компанија употребува најнова технологија за да го промовира Сине-Тисион на пошироката публика, со постојано апдејтирање на вебсајтот и фејсбук страницата.

http://www.cine-thisio.gr/

https://www.facebook.com/cinethision

На многу генерации Атињани, слаткиот мирис на лозниците на Сине Тисион им ги враќа спомените за романтичните средби. Атинскиот поет Лукианос Килаидонис го искористил тој призвук на носталгија што го буди ова место, во поемата во која зборува за својата младост:

„Она што на крајот останува

се овие ноќи огреани од Месечина,

во кината на отворено

ноќи што минуваат и никогаш нема да се вратат

со мирис на орлови нокти и јасмин.“

Брзата поствоена урбанизација на Атина, развојот на телевизијата и промените во начинот на живеење придонела за уништување и затворање не некогаш многубројните отворени кина кои наликувале на градини. Движењето за јавна свет и заштита, почнувајќи од 1980-тите помогна да се регенерира желбатаза поддршка ( преку јавен менаџмент и заштита на културното богатство) Подоцна тоа беше збогатено и со оригинални приватни инцијативи на малите компании. Денес се надеваме и веруваме дека Сине -Тисио како и повеќето други кина на отворено кои до сега ги издржале сите притисоци , ќе постојат и во иднина за генерациите што допрва доаѓаат.