Jоко, Ленон, Тито

Една специфична концептуална уметница, еден легендарен музичар и еден државник, сите припадници на различни култури, се дел од приказната која покажа дека поуниверзална идеја од мирот нема. Приказната за уметничката акција Акорнс која јa реализирале Оно и Ленон се раскажува деновиве на изложбата во српскиот град Ужице.

По венчавката на Џон Ленон и Јоко Оно во 1968 година, тие, на адресата на 50 светски лидери испратиле по два желади. Идејата на Јоко Оно, концептуална уметница, била желадите да се засадат, за да израснат два даба, односно, како што таа замислувала, на крајот тоа да бидат две живи скулптури. Сето тоа се случува во период кога Ленон, најпознатиот член на легендарните Битлси, својата кариера ја свртува кон мировните акции, вели ликовниот критичар Сава Степанов, автор на изложбата.

„Парот желади стигна на адресата на Јосип Броз Тито. Бидејќи тој беше прагматичен човек, даде налог тие да се засадат во градината на неговата резиденција, и сега тука има израснато два даба. Целата приказна е интересна затоа што тоа е една од уметничкте акции на Јоко Оно кои имаа глобално значење бидејќи се спроведени во цел свет, како што се спроведени и некоку руги такви акции на Ленон и Оно во таа 1969 година, од кои секако најзначајна е „War is over“.

Изложбата која публиката во Ужице ќе може да ја види се состои од неколку делови. Првиот е постевен на акцијата со желадите и другите мировни акции на овој легендарен пар. Вториот дел е посветен на делата на Јоко Оно која на 40 годишнината од оваа акција направи серија графики на тема желади. Третиот дел е посветен на фотографиите на Јосип Броз, бидејќи тој се занимаваше со авторска фотографија. Во 60-тите години ситуацијата била много интересна. Тито тогаш говореше против апстрактната уметност, бидејќи очигледно не бил наклонет кон новите тенденции во уметноста. Но, од друга страна покажува еден друг вид сензибилитет кој го имал, политичкиот, да направи нешто за политиката за мир за која се залагал, објаснува Степанов.

Изложбата Јоко-Ленон-Тито ќе биде отворена до 27 декември во Градскиот културен центар, некогашниот Дом на војската во Ужице. За прв пат изложбата е поставена во 2010 година АртЕкспо во Нови Сад, а од тогаш наваму е поставувана во Белград и други градови низ Србија, Во Словенија и во Италија.