Музичарот Оливер Јосфиовски е познат како основач на групата Љубојна, која тој ја предводи со својата сопруга Вера Милошеска Јосифовска. Меѓутоа, неговите интереси и активности не почнуваат, ниту завршуваат тука.
Тој е еден од оснивачите на култниот битолски бенд Фолтин, член е на неколку реномирани македонски џез состави, а воедно е и еден од најбараните композитори за театарска музика. Уште откако заврши академија за џез во Софија, неговите активности на музички план беа врзани со компонирање музика за театар. Всушност и Љубојна, како проект произлезе од ангажман во претставата „Парите се отепувачка„. Зад себе има 60 тина претстави за кои работел музика, а квалитетот на неговата работа беше препознаен од режисерот Нурула Тунџер, со кого веќе втора година по ред во Истанбулскиот градски театар работат на претстави на реномираниот српски драмски писател и режисер Душан Ковачевиќ. Воедно, Јосифовски, секоја година има долги престојувања во Истанбул каде покрај напорната работа во театарот, активно е вклучен во животот во Истанбул. Во разговорот тој го открива својот живот и активности во овој мегалополис. Најавува и ново издание на Љубојна, кое наскоро ќе добие своја премиера, како и нов ангажман со режисерот Павлос Данелатос и театарот Андреас Воутсинас од Солун Грција.
Јосифовски со режисерот Нурула Тунџер
Оливер, две години по ред работиш со Истанбулскиот градски театар и со режисерот Нурула Тунџер.
Ова е веќе втора година како престојувам тука на подолг период, а причината за тоа беше подготовка на музиката на новиот театарски проект на Истанбулскиот Градски Театар, “Живот во тесни чевли”, текст на Душан Ковачевиќ. Режисер на претставата е Нурула Тунџер. Како што реков, ова е наша втора соработка, а воедно и ова беше последната претстава од трилогијата драмски текстови на Душан Ковачевиќ во Истанбулскиот градски театар, претставени во последниве неколку години, („Генерална проба на самоубиство, „ „Собирен центар,„ „ Живот во тесни чевли„ ). Јас работев на последните 2. Во претставата” Собирен центар” голем акцент беше даден на музиката која што се изведуваше во живо, со оркестар составен од 12 тина музичари. Тоа беше претстава што излезе во театарската сезона 2011 / 2012.
Со легендата Душан Ковачевиќ
Во претставата “Живот во тесни чевли” исто така користев музичари што изведуваат музика во живо, но овој пат оркестарот сакав да го сведам на минимум, поради што се решив за тројца музичари во живо. Црна Комедија. Овој пат музиката што ја изведуваат музичарите е со цел да го следат внатрешното чувство кај актерот, а и всушност да го разбудат тоа чувство и кај гледачот. Во претставата тече и снимена авторска музика. Исто така за крајот на претставата, актерите и музичарите изведуваат една вокална тема, што благодарание на вокалните можности кај актерите и музичарите, создаваат еден навистина грандиозен крај што опишува ситуација помеѓу скандирање на песната на работниците 1ви Мај и како песна што поттикнува среќа и радост на сите убави моменти поминати во детството на многу луѓе во Комунизмот. Оваа песна посебно му се допадна на писателот Ковачевиќ, кој лично ги изрази своите импресии при средбата после премиерата во Истанбул.
На проба во еден од најстарите театри во Турција, Кадикои
Какви се твоите импресии од градот, од Истанбул?
Истанбул, секогаш ме пречекува гостопримливо секојпат кога патувам таму. Посебно задоволство е дружењето со пријателите стекнати сите овие години, како во театарскиот свет, така надвор од него. Тоа се луѓе од клубовите, продавниците за музика, издавачките куќи, рестораните, така што Истанбул секогаш ми дава шанса да се чувствам како дома.
Продавница за гитари во Истанбул
Тезги со овошје
Кај тезгите со зачини, шаренило од зеленчуци и овошје, безброј мали продавници во сопствена креација за изработка на колачи, улични музичари кои свират насекаде , и секаде ти се дава можност да сретнеш пријател којшто секој ден одново и одново ти го препродава Истанбул, а чудото е дека ти, одново и одново го купуваш. Тоа е Истанбул, еден голем АЛАШ ВЕРИШ. Посебно задоволсвто ми причинува јадењето риба во малите кафеанчиња во Кадикој. Во скорешниов престој, се отвори сезоната на свежа уловена риба, односно во месец Септември, и секој ден се пече риба и се пие Јени ракија. Во тие ресторани наоколу наидуваат музичари што е задоволство да се слушаат.
Улични музичари
Една од тие музики, ме опседнуваше за време на целиот мој престој. Имаше неверојатна сличност со фразирањето и подредени музички реченици во песните, што инаку ги слушаме кај охридската музичка школа, на пр. кај Ансаблот Биљана од Охрид. Прашав што е ова? Тие ми рекоа “DUYDUM KI UNUTMUSIN” хм…тоа е песната. А музиката , стана јасно дека е од Драмско. Значи музика од регионот Драма. Таа песна ја порачував скоро секој ден, и тајно ја снимав на мобилниот и сега имам една изложба од различни изведби. Најомилена изведба ми е од двајца улични музичари, татко и син, на кларинет и усна армоника и тарабука. Од многуте посетени места, најмногу ми останаа во сеќавање рестораните на покривите на високите згради. Еден од нив е Галата Конак. Од тука се гледа голем дел на Истанбул, од каде директно се гледна на мостот Галата.
илјадници луѓе секојдневно минуваат низ Таксим
Каков е културниот живот во градот? Колку имаше можност да се вклучиш активно во музичкиот свет во Истанбул?
Дел од времето го минував во клубот Кooperatif на Шафак Велиоглу. Тоа е едно лудо место во Таксим, каде што секоја среда има џем сешн на турска музика, а секој четврток џем сешн на креатив џез музика.
Клубот Cooperative претставува попатна музичка станица. Секој музичар што проаѓа во близина, застанува тука на чај, пиво, муабет. Дневно низ Таксим проаѓаат од 2 до 4 илјади луѓе, каде на секој 100 ти еден е музичар. тоа е пребогато. Тука се врти и слуша многу музика. Се и сешто. Шафак ( газдата ) зборува многу интересно македонски. Тука се сретнуваат разни луѓе што го знаат на пр. нашиот гајдаџија Стефче Стојковски. Тука запознав Французи што патуваат во Штип за да научеле што е тоа Штипски чочек. Потоа, запознав Канаѓани што транскрибираат Егејска музика, и прават разлика помеѓу Леринска музика и Воденска…
Иако си ти активен член на многу состави со кои често настапуваш во Македонија и надвор, помина доста време откако со Љубојна ги издадовте и „Песна за мојата песна„ и „Љубојна во живо„. Што се случува со групата? Кои се следните проекти на кои ќе работиш?
Еден од следните проекти, што е веќе во процес, е проект со театарот Андреас Воутсинас ( Andreas Voutsinas ) од Солун, во режија на Павлос Данелатос (Pavlos Danelatos). Се работи за едногодишен истражувачки проект, со текстот “Рес” на Еврипид.
Во моментов го очекуваме новиот материјал на групата Љубојна. Тоа е материјал што последниве месеци го снимавме и миксавме, и кој што содржи песни од пребогатиот со музика Егејски дел на Македонија. Го нарековме Љубојна “Brass Fantasy”. Тоа е музика отсвирена на дувачки инструменти, перкусии и 8 женски вокали. Промоцијата на албумот е закажана на 20 ти ноември со голем концерт во Универзална Сала во Скопје, во рамките на Есенските музички свечености.
Коментари
Loading ...
