Седнав да го пишувам текстов додека на телевизорот спроти мене се надигруваа Аргентина и БиХ. Беше после полноќ. Нема лош период од денот за гледање светско. Неколкуте непроспиени саати се мала цена за задоволството да се биде дел од милијардите жители од сите континенти, кои во истиот момент ја делат истата возбуда, ја чувствуваат истата фудбалска магија. Некој на пиво со пријателите, некој дома со семејството, некој на работа со колегите…
Сите гледаат светско, дури и оние што не гледаат фудбал. Всушност од сите настани кои пред себе го имаат епитетот светско, токму фудбалскиот мундијал највеќе го оправдува и заслужува.
Од четирите земји околу кои се врти светот на Балкон3, само Грција учествува на дваесетото светско првенство во фудбал, кое се одржува во Бразил, единствената земја што пет пати го подигнала трофејот Жил Риме.

Грчки навивачи во Рио
Ова е трето учество за Грција на светските првенства, по оние во 1994 и во 2010. До сега грчкиот фудбалски тим не се прославил на мундијалите. На 6-те одиграни натпревари остварил само една победа од 2:1 против Нигерија во 2010 година. Сепак, не смее да се заборави историскиот успех на грчките фудбалери, кои пред 10 години се искачија на европскиот трон.
Фудбалската историја на Турција е малку позанимлива и богата со куриозитети. Турција се квалификувала на Светското првенство во 1950 година, но поради финансиски проблеми го откажала учеството. На наредното првенство во 1954 година, Турција станала учесник со фрлање паричка откако и по три квалификациски натпревари со Шпанија не било одлучено кој ќе патува на завршниот турнир во Швајцарија. Најголемиот успех на светските првенства турските фудбалери го остварија во 2002 година кога од Јапонија и Јужна Кореја се вратија со бронза на градите. Во натпреварот за третото место Хакан Шукур го постигна најбрзиот гол во историјата на светските првенства, кога ја затресе мрежата на Јужна Кореја по само 10,89 секунди игра.
Албанија и Македонија до сега не успеале да ги минат квалификациите. Сепак, неколку македонски фудбалери во минатото, како дел од репрезентацијата на Југославија го почувствувале „мирисот“ на најважниот спортски настан на планетата.
Олимпиското правило дека „најважно е да се учествува“ во овој случај е само празна фраза. Не мора да се учествува на светско за да се ужива. Најдобар доказ за тоа се полните скопски кафеани, кафулиња, пабови, во кои пред големи видео бимови или телевизори, во фино друштво се навива за омилениот тим.
Гледајте светско и нека победат нашите 🙂
Мирко Трајановски