Η καλύτερη μουσική του κόμου είναι εκείνη που θα μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλλη μουσική στον κόσμο. Είκοσι χρόνια μετά την έκδοση του δίσκου τους, οι Тindersticks δημιουργούν μουσική, η οποία εμπνέει αυτό ακριβώς το αίσθημα. Είναι ένα από τα λαμπρότερα και πλέον πρωτότυπα συγκροτήματα που εμφανίστηκαν στη Μεγάλη Βρετανία, στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, όταν στις τοπ λίστες κυριαρχούσαν indy συγκροτήματα, με κυρίαρχους τους ήχους της κιθάρας. Η μουσική τους ήταν μια ωραία μίξη λεπτών αφών της κινηματογραφικής μουσικής, της σόουλ τζαζ, του γαλλικού chanson, του καμπαρέ, της ποπ και όλο αυτό με την συνοδεία του εντυπωσιακού με την τρεμάμενη φωνή βαρύτονου, Στιούαρτ Α. Στέιπλς. Το Φεβρουάριο κυκλοφόρησε ο δίσκος τους με τίτλο “The Something Rain,” ο οποίος αποτελεί μια θαυμάσια έκδοση και καλλιτεχνικό τους θρίαμβο.
Το συγκρότημα βρίσκεται σε περιοδεία και στα πλαίσια αυτής παρουσιάζει το νέο του δίσκο, ενώ η συζήτηση με τον κιμπορντίστα, έναν από τους ιδρυτές των Tindersticks, το Ντέιβιντ Μπόλτερ, έλαβε μέρος στο Νόβι Σαντ της Σερβίας, μετά την συναυλία στο Ποζόριστε Μλάντιχ (Θέατρο Νέων), η οποία ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες. Οι Tindersticks έπαιξαν τραγούδια από διάφορες στιγμές της πολύχρονης καριέρας τους, όπως και τραγούδια εκτός προγράμματος, τα οποία εξέπληξαν μέχρι και μερικά μέλη του συγκροτήματος. Μεγαλύτερη όμως σημασία δόθηκε στο νέο δίσκο και τα καινούρια του τραγούδια. Η επιλογή ήταν τόσο επιτυχημένη ώστε κανένας δεν κατάλαβε πότε πέρασαν δύο ολόκληρες ώρες. Όταν τελείωσε η συναυλία, το ενθουσιασμένο κοινό δεν έδειχνε επιθυμία να φύγει και με δυνατές φωνές καλούσε τους μουσικούς να ξαναβγούν και να παίξουν και πάλι. Με την σειρά τους οι μουσικοί, άλλο που δεν ήθελαν, εμφανίστηκαν και πάλι, εκτελώντας δύο υπέροχα κομμάτια, τα οποία το κοινό δέχτηκε με ιαχές και χειροκροτήματα. Με λίγα λόγια, η συναυλία είχε ιδιαίτερη σημασία και για το κοινό, αλλά και για το συγκρότημα.
Ο νέος σας δίσκος The Something Rain είναι πραγματικά μια θαυμάσια έκδοση, γεμάτη με ωραία κομμάτια. Πώς κύλησε η διαδικασία δημιουργίας της έκδοσης αυτής;
Όταν κυκλοφόρησε το τελευταίο μας άλμπουμ με τίτλο “Falling down a Mountain” νιώσαμε και πάλι ζωντανοί και φρέσκοι, λόγω της νέας αρχής των Tindersticks, επειδή μέχρι τότε είχαμε ένα μικρό διάλειμμα στη δουλειά μας. Εκείνος όμως ο δίσκος είχε αρκέτες ομοιότητες με τις προηγούμενες δουλειές μας, ενώ όταν αποφασίσαμε να εργαστούμε πάνω στη νέα μας έκδοση, αισθανθήκαμε την ανάγκη να σκεφτούμε γι΄αυτήν με διαφορετικό τρόπο. Έτσι, ξεκινήσαμε να γράφουμε διαφορετικά τραγούδια, είχαμε αλλιώτικες ιδέες και αγοράσαμε παλιές μηχανές ρυθμού, παλιά κίμπορντς και προσπαθήσαμε να ξεκινήσουμε έχοντας σημείο αναφοράς μια διαφορετική κατεύθυνση. Όλο αυτό δεν έμοιαζε με τον Στιούαρτ που παίζει ακουστική κιθάρα, ούτε βασιζόταν στο πιάνο ή σε μπαλάντες ή σε κάτι παρόμοιο. Δουλέψαμε πάνω σε διαφορετικές ιδέες και προσπαθήσαμε να σκεφτόμαστε με διαφορετικούς τρόπους.
Τί σημαίνει ο δίσκος αυτός για τους Tindersticks; Αντικατοπτρίζει κάποιες αλλαγές;
Υποθέτω ότι το μεγαλύτερο πράγμα είναι η απόλαυση. Βρεθήκαμε σε μία κατάσταση, όπου μετά από 17 ή 18 χρόνια με τον εκδοτικό οίκο (Island Records) πίσω μας, να μην έχουμε πια εκδοτικό οίκο, ο οποίος θα μας δώσει τα ελεύθερα χέρια να κάνουμε κάτι το διαφορετικό. Ταυτόχρονα όμως, αυτή η κατάσταση μας δημιούργησε μια τεράστια πίεση να δημιουργήσουμε κάτι το οποίο θα λειτουργήσει, χωρίς να σκεφτόμαστε πλέον για το δίχτυ ασφαλείας που μέχρι πρόσφατα είχαμε. Πιστεύω ότι αυτό μας οδήγησε να επιθυμούμε να δεχτούμε το ρίσκο και να πιέσουμε τη μουσική λιγάκι περισσότερο. Όπως όταν δημιουργείτε μουσική για κινηματογραφικές ταινίες και όταν κάνετε διάφορες δουλειές, οι οποίες βάζουν τις μουσικές σας ιδέες λιγάκι στην άκρη ή όταν προσπαθείτε να μη γράψετε τραγούδια για τα οποία θα σκεφτείτε ότι θα αρέσουν στους ανθρώπους όταν θα έρθουν για να σας ακούσουν. Εδώ προσπαθείτε να δημιουργήσετε κάτι που θα σας ικανοποιήσει και θα σας εκπλήξει, κάτι για το οποίο θα αισθανθείτε ότι δεν το έχετε ξανακάνει στο παρελθόν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Αυτό είναι πάντα δύσκολο για μας, επειδή υπάρχει κάποιος όπως ο Στιούαρτ, ο οποίος έχει ιδιαίτερη φωνή και έτσι πάντοτε θα μοιάζει στους Tindersticks. Εμείς όμως προσπαθούμε να σκεφτόμαστε συνεχώς.
Πώς ήρθε η ιδέα και ποιό το παρασκήνιο των τραγουδιών όπως το “Medicine” ή το “Chocolate”;
Το „Chocolate„ ήταν μια ιδέα, μια ιστορία, η οποία εμφανίστηκε πολύ γρήγορα. Στο δεύτερο δίσκο μας, είχα γράψει μια ιστορία, η οποία λεγόταν “My Sister” και την οποία διάβαζε ο Στιούαρτ. Αυτήν τη φορά πρόκειται για άλλη μια ιστορία που έγραψα. Στην ουσία, έκανα ένα ντέμο και το έστειλα στον Στιούαρτ, και όταν καθίσαμε και σκεφτήκαμε πάνω στο θέμα αυτό, μας ήταν σαφές ότι αυτή τη φορά θα είναι καλύτερα να τη διαβάσω εγώ και έτσι να μείνει. Υποθέτω ότι όλα έγιναν πολύ γρήγορα επειδή μετά το τελευταίο μας άλμουμ, υπήρξε ένας κενός χώρος και σκεφτόμουν να κάνω ένα ЕР, το οποίο θα ήταν σόλο έκδοση. Στο τέλος, το τραγούδι αυτό έδωσε έμπνευση στον Στιούαρτ να γράψει μερικά τραγούδια και όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσουμε να δουλεύουμε μαζί και σε μερικές μέρες είχαμε ήδη 5 ή 6 τραγούδια. Τότε ήταν που σκεφτήκαμε ότι αυτό μπορεί να είναι η αρχή κάτι μεγάλου και ότι ίσως αυτό να είναι το επόμενο άλμπουμ για το οποίο πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε. Ακόμη περισσότερο, καλέσαμε και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος για να δουλέψουμε πάνω στα τραγούδια και μετά από συνολικά 8 ημέρες μιας περιόδου 2-3 μηνών, είχαμε 15 ή 16 τραγούδια. Από εκεί ξεκίνησαν όλα.
Ποιά είναι η σχέση μεταξύ του συγκροτήματος και της Γαλλίδας σκηνοθέτιδας Κλερ Ντενίζ; Τα τελευταία 10 χρόνια, το συγκρότημα τακτικά γράφει μουσική για τις ταινίες της.
Η Κλερ είναι μια προσωπικότητα την οποία γνωρίσαμε σε μία συναυλία και εκεί εμπνεύστηκε από το τραγούδι “My Sister” για να γυρίσει την ταινία “Nanette et Boni.” Ήρθε να μας δει στο Παρίσι, την περίοδο που κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος μας και μας ρώτησε εάν θα μας ενδιέφερε να γράψουμε τη μουσική ή να χρησιμοποιήσει την ήδη υπάρχουσα μουσική μας. Πιστεύω ότι όταν γνωριστήκαμε, αμέσως μας άφησε άριστη εντύπωση και όσο βλέπαμε τις ταινίες της, καταλάβαμε ότι τις γυρίζει με τον ίδιο τρόπο που εμείς δημιουργούμε μουσική. Δεν γινόταν λόγος για προσπάθεια δημιουργίας εντυπωσιακής κινηματογραφικής ταινίας, την οποία θα πάνε πολλά άτομα να δουν και θα κερδίσει πολλά χρήματα. Γινόταν λόγος για κάτι βαθύ μέσα της, το οποίο είχε την ανάγκη να εκφράσει και το οποίο ήταν παρόμοιο με τη μουσική μας.
Η μουσική των Tindersticks περιέχει στοιχεία κινηματογραφικής μουσικής. Συνειδητά οδηγείστε στην παραλλαγή αυτή;
Ναι! Αυτή ήταν και η αιτία που δεχτήκαμε να δημιουργήσουμε μουσική για κινηματογραφικές ταινίες, επειδή η μουσική μας συχνά θύμιζε στους ανθρώπους αυτό το μουσικό είδος. Προσωπικά, εμένα με ενδιέφερε σε μεγάλο βαθμό όλη αυτή η κατάσταση και αυτό επέδρασε στους ήχους που χρησιμοποιήσαμε στον πρώτο και δεύτερο δίσκο μας και από τότε έχω διαφορετική προσέγγιση σχετικά με τη δομή των τραγουδιών, τα οποία δεν θέλω να είναι μόνο στροφή, ρεφραίν ή μόνο κιθάρες. Προσπαθούσα να βρω διαφορετικά χρώματα στη μουσική και διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας αυτής. Η καλή πλευρά σχετικά με την συνεργασία με την Κλερ, ήταν ότι μας έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε μουσική που εμείς θέλαμε να δημιουργήσουμε, ενώ το γράψιμο μουσικής για μεγάλους παραγωγούς του Χόλιγουντ προϋποθέτει άλλα πράγματα. Εκείνοι σου λένε ακριβώς τί μουσική επιθυμούν και πού ακριβώς να βρίσκεται, κατάσταση η οποία εμάς δε μας ενδιαφέρει. Με τον τρόπο αυτό δεν δίνεται καθόλου χώρος για να εκφράσετε τον εαυτό σας.
Το συγκρότημα κάνει μεγάλη περιοδεία, στα πλαίσια της οποίας παρουσιάζει το νέο του δίσκο “The Something Rain”. Τί θα ακολουθήσει όταν οι συναυλίες τελειώσουν;
Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια ύπαρξης των Tindersticks και αν και για μας όλα ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια, πιστεύω ότι το γεγονός αυτό θα το σηματοδοτήσουμε την επόμενη χρονιά. Η φετινή χρονιά ανήκει στο δίσκο που πρόσφατα κυκλοφόρησε. Ελπίζω ότι την επόμενη χρονιά θα έχουμε κάτι καινούριο.
Νέναντ Γκεοργκίεβσκι
Loading ...
