Ενώ έπινα τον πρωινό μου καφέ, σκεφτόμουν βουνά, δάση, φύση και ενώ ξεφυσούσα από τη ζέστη, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Χα χα, η φίλη μου με προσκάλεσε να παίξω μουσική ως dj σε πάρτι που θα διοργάνωνε ο ορειβατικός σύλλογος πάνω στο βουνό και μάλιστα σε ύψος 1500 μέτρων! Το σύμπαν, αποδείχθηκε, εξακολουθεί να ακούει!
Η άγρια, αλλά ταυτόχρονα και απαλή φύση, τα μαγικά δέντρα, τα λουλουδένια λιβάδια του υπέροχου βουνού Μπίστρα στο δυτικό τμήμα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ο καθαρός αέρας, ο οποίος μεθάει λες και πρόκειται για κάποιο μαγικό άρωμα, μέχρι και τα κουνούπια που με πονηριά και επιμονή ξέρουν να γίνονται βαρετά, αποτέλεσαν μέρος αυτού του παραμυθιού.
Χαρακτηριστικό της εκδήλωσης αυτής ήταν η ασυνήθιστη οργάνωση, η οποία άξιζε μεγάλο σεβασμό. Παρεβρέθηκαν περίπου 180 άτομα, για τον καθένα υπήρχε στημμένη σκηνή, υπόστρωμα και σάκο ύπνου, νερό πηγής τόσο υπέροχο που δε μπορούσαμε να σταματήσουμε να πίνουμε, μπαρ με ποτά, τσάι για κάθε ορειβάτη που επέστρεφε μούσκεμα από τη βροχή που συνάντησε στα δάση, όπως και τεράστια σαμπάνια για το ,,Καλώς ήρθατε,,.
Οι τουαλέτες, με τα χέρια σκαμμένες και τακτοποιημένες, αποτελούσαν μία ακόμη μοναδική έκπληξη της παρέας και μπορώ χωρίς δεύτερη σκέψη να επιβεβαιώσω τη δημιουργικότητά της.
Το βράδυ ακολούθησε το πάρτι εώς και τα ξημερώματα, όλοι ήταν κεφάτοι, αν και μερικοί κουρασμένοι από την ορειβασία ως τις γύρω κορυφές, κάποιοι εύθυμοι από τα ποτά, από τη μουσική, κάποιοι άλλοι από τις γνωριμίες με το αντίθετο φύλο που κατάφεραν να κάνουν.
Άλλο ένα δώρο ήταν το ολόγιομο φεγγάρι που βρισκόταν τόσο κοντά στον πλανήτη μας όσο καμιά άλλη φορά τη φετινή χρονιά και το μαγικό ουράνιο τόξο που ορθώθηκε μετά τη βροχή πάνω από τα βουνά. Ένα μεγάλο μπράβο στον ορειβατικό σύλλογο ,,Μάκεντον,, για τη μεγάλη αγάπη και το πάθος που έδειξε για την εκδήλωση αυτή και τη θετικότατη ενέργεια και τα χαμογελαστά πρόσωπα που κατάφερε να δημιουργήσει. Τα λέμε του χρόνου πάλι!
φωτογραφίες : Νίκολτσο Πέτροβ
Συγγραφέας: Ana Sekulovska