Η ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ, Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΧΩΡΕΣ ΓΙΑ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΙΣΤΕΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ KONSTANTIN JOVANOVSKI – ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ

Ο Konstantin Jovanovski είναι ο υπεύθυνος τύπου της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Σκόπια. Φοράει πάντα κουστούμι στο γραφείο, πάντα χαμογελαστός και ευγενικός. Όμως, δεν κάνουμε αυτή τη συνέντευξη για να συζητήσουμε για μεταρρυθμίσεις, νομοθεσία, διαφθορά ή άλλα σχετικά θέματα που διαπραγματευόμαστε με την Ε.Ε. εδώ και δεκαετίες. Το Balkon3 ενδιαφέρεται πιο πολύ για την ιστορία του Konstantin, ή απλώς Tino, ως παθιασμένου μοτοσικλετιστή, παρά για τη θέση του ως γραφειοκράτη της Ε.Ε. Κρατάει επιδεικτικά ένα παχουλό αρχείο με σχετικές δράσεις στις οποίες συμμετείχε, το οποίο συμπλήρωσε μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ας ξεκινήσουμε λοιπόν το ταξίδι μας με τον Tino…

Ξεκίνησες για ένα ταξίδι με τη μοτοσικλέτα σχετικά πρόσφατα φθάνοντας σχεδόν έως το Βόρειο Πόλο και ταξίδεψες μόνος; Πώς ήταν το ταξίδι σου;

Αρκετά κοντά στο Βόρειο Πόλο θα έλεγα. Ταξίδεψα στο βορειότερο σημείο της Ευρώπης που μπορεί να φθάσει κανείς οδικώς, αυτό είναι το Nordkapp στη Νορβηγία. Και ναι, έκανα μόνος αυτό το ταξίδι, ευτυχώς χωρίς προβλήματα, με τίποτα άλλο εκτός από απολύτως υπέροχες εμπειρίες.

Πόση διάρκεια είχε και ποια διαδρομή ακολούθησες;

Είχε συνολική διάρκεια 20 ημερών. Η διαδρομή πέρασε 12 χώρες, ξεκινώντας από τη Σερβία, μετά στην Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία, Φινλανδία και Νορβηγία και επιστροφή μέσω Σουηδίας, Δανίας, Γερμανίας, Τσεχίας, Αυστρίας, Σλοβενίας και Κροατίας. Στο σύνολο ήταν 10.000 χιλιόμετρα.

Ποια χώρα είναι η καλύτερη για ταξίδι σε δύο τροχούς;

Η Φινλανδία! Επαναλαμβάνω, η Φινλανδία! Είναι συναρπαστική χώρα από κάθε άποψη, η φύση είναι μαγευτική, και άνθρωποι πολύ φιλόξενοι. Βέβαια, υπήρξε κάτι σε κάθε χώρα που με κατέπληξε: η καθαρότητα της Banjska Bistrica στη Σλοβακία, η ενδοχώρα της Σουηδίας πέρα από τις εθνικές οδούς, ο απρόβλεπτος χαρακτήρας της Βόρειας Νορβηγίας. Παρόλα αυτά, η Φινλανδία είναι ασύγκριτη.

Έχεις ποτέ συμμετάσχει σε αγώνες ή άλλη παρόμοια διοργάνωση επίδειξης της δεξιοτεχνίας και της ικανότητάς σου στη μηχανή;

Για να είμαι ειλικρινής, όχι, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι άρχισα να οδηγώ μηχανή αρκετά μετά τα τριάντα. Για μένα το να οδηγώ μηχανή είναι ευχαρίστηση και δε βλέπω να προσφέρει καμία ευχαρίστηση το να θέτω τη ζωή μου σε κίνδυνο.

Αυτό που βλέπουμε σε ταινίες είναι μοτοσικλετιστές που συνήθως είναι βίαιοι τύποι, που βρίσκονται σε σύγκρουση με το νόμο και είναι πάντα έτοιμοι για καυγά. Αλήθεια ή στερεότυπο;

Ναι, αυτοί οι τύποι με περηφάνεια ονομάζονται «το ένα τοις εκατό», διότι, ξέρεις, είναι πραγματικοί μοτοσικλετιστές και το 99 % των υπολοίπων είμαστε απλώς ερασιτέχνες, οδηγοί του Σαββατοκύριακου. Ευτυχώς, για μας, δεν έχω ακόμα συναντήσει μοτοσικλετιστή που να ανταποκρίνεται σε αυτό το στερεότυπο. Ξέρεις, οι περισσότεροι εδώ, κι εγώ επίσης, είμαστε άνθρωποι που έχουμε άλλες προτεραιότητες που απέχουν πολύ από την ίδια τη μηχανή – είναι η οικογένεια, η δουλειά…το να οδηγούμε μηχανή είναι κάτι σαν χόμπι για το Σαββατοκύριακο. Μερικές φορές, όταν το επιτρέπει ο καιρός και το βαλάντιό μας, το χόμπι καταλαμβάνει περισσότερο χώρο, κι έτσι βρίσκεσαι στο Nordkapp, αλλά σίγουρα αυτό δε μπορεί να αποτελεί το βασικό μας σκοπό στη ζωή.

Πόσο συχνά οδηγείς; Υπάρχουν κάποια στάνταρ;

Οδηγώ κάθε μέρα, η μηχανή είναι βασικά το μέσο μετακίνησής μου, και πρέπει να πω ότι μέσα στην αυξημένη κίνηση της πόλης των Σκοπίων η μηχανή είναι πολύ πιο πρακτική. Όταν ταξιδεύω, το μήκος της ημερήσιας διαδρομής εξαρτάται από την κατάσταση του δρόμου, μερικές φορές είναι 800-850 χιλιόμετρα την ημέρα, μερικές φορές ακόμα και 300 χλμ είναι πολλά. Μπορείς να ταξιδέψεις τα 800 χιλιόμετρα από τα Σκόπια στη Βουδαπέστη ταχύτερα από τα 300 χιλιόμετρα από, ας πούμε, το Ivalo έως το Nordkapp. Όμως, προσέχω να μην περνάω πάνω από 8 ώρες επάνω στη μηχανή μέσα σε μία μέρα.

Συναντήσατε ποτέ ενδιαφέροντες ανθρώπους στο δρόμο; Κάποια ενδιαφέρουσα συνάντηση ή γεγονός;

Σίγουρα, ειδικά όταν κάποιος ταξιδεύει μόνος. Συνάντησα όλα τα είδη ανθρώπων και συνήθως έχουν περιέργεια όταν γνωρίζουν ένα μοτοσικλετιστή. Θέλουν να βοηθήσουν. Ιδού μια ιστορία από το Ταλίν: το κέντρο της πόλης είναι πεζοδρομημένο, όπως το παλιό μας παζάρι, όπου είναι αδύνατον να παρκάρεις διότι οι δρόμοι είναι απίστευτα στενοί. Σταμάτησα έξω από ένα κλαμπ όπου ένας τεράστιος τύπος που στεκόταν στην πόρτα, ρώτησα που να παρκάρω και αυτός στην κυριολεξία άνοιξε την πόρτα για μένα, ώστε να μπω με τη μηχανή μέσα στο κλαμπ, το οποίο ήταν γεμάτο κόσμο. Στη Βουδαπέστη η αστυνομία με σταμάτησε, κι αυτοί επίσης καβαλούσαν μηχανή, και καταλήξαμε να πίνουμε μπύρες έως τις τέσσερις το πρωί.

Το ταξίδι πάνω σε δύο τροχούς σημαίνει κίνδυνο στο δρόμο. Βρεθήκατε ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση;

Ναι, πέρσι εγώ και άλλοι δύο φίλοι μου οδηγήσαμε μέχρι τη Μόσχα μέσω Ουκρανίας στον πηγαιμό και μέσω Λευκορωσίας στο γυρισμό. Λοιπόν, αυτό το ταξίδι ήταν επικίνδυνο, δηλαδή χάθηκε η αίσθηση ευχαρίστησης της οδήγησης! Ειδικά στη Ρωσία. Οι δρόμοι είναι σε απελπιστική κατάσταση, υπάρχουν σημεία όπου ο δρόμος απλώς τελειώνει χωρίς καμία ειδοποίηση, καμία σήμανση. Και ο κόσμος δεν είναι και ο πιο φιλικός, και ειδικά με τους μοτοσικλετιστές. Ευτυχώς δεν είχαμε σοβαρά προβλήματα, αλλά το να βρίσκεσαι διαρκώς σε ένταση σού χαλάει όλη τη διασκέδαση. Πιο άσχημοι δρόμοι και από αυτούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας είναι αυτοί του Κιέβου, όπου υποσχέθηκα στον εαυτό μου – ποτέ ξανά.

Πόσα χιλιόμετρα ταξίδεψες με τη μηχανή σου;

Όχι και τόσο πολλά, αν σκεφτούμε ότι ανέβηκα σε μηχανή πρώτη φορά πριν έξι χρόνια. Έως τώρα, μόλις κάτι παρακάτω από 60.000. Αλλά υπάρχει καιρός για περισσότερα…

Τι είδους μηχανές οδηγείς τώρα;  

Έχω δύο μηχανές, η μία είναι μια Honda Magna 750 v4, η οποία υπήρξε η πρώτη μου αγάπη και αυτή που οδηγώ καθημερινά προς και από τη δουλειά από το Φεβρουάριο έως το Νοέμβριο. Η άλλη είναι μια Yamaha Royal Star 1300, μια εξαιρετική μηχανή που οδηγώ στα ταξίδια μου.

Κάνεις παρέα με άλλους μοτοσικλετιστές στη χώρα ή την περιοχή;

Φυσικά, ιδιαίτερα με τους μοτοσικλετιστές από την πόλη των Σκοπίων. Ήταν μαζί τους που ανέβηκα σε μηχανή για πρώτη φορά. Ένα φλιτζάνι καφέ στο Van Gogh είναι η καθημερινή μας ρουτίνα. .

Υπάρχει κάποιο ταξίδι που θα θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή;

Δεν το έχω ακόμα κάνει αυτό το ταξίδι, αλλά σχεδιάζω μια διαδρομή τον επόμενο Ιούνιο. Το πλάνο είναι να διασχίσω τις Άλπεις κατά μήκος από το Innsbruck της Αυστρίας, και μετά μέσω Λίχτενστάιν, Ελβετίας και το μεγάλο φινάλε στο πέρασμα Stelvio και την Κορτίνα στην Ιταλία.

Υπάρχει άλλος στην οικογένειά σου με το ίδιο πάθος για τις μηχανές και τα ταξίδια;

Η γυναίκα μου είναι η πιστή μου σύντροφος στα καθημερινά ταξίδια έως τα 500 χιλιόμετρα. Πέρασε πολύ καιρό στο πίσω κάθισμα και ταξίδεψε ένα αξιοζήλευτο σύνολο χιλιομέτρων. Δεν έχει τολμήσει να κάνει μεγαλύτερο ταξίδι έως τώρα, αλλά ελπίζω ότι θα την πείσω κάποια μέρα.

Darko Chekerovski