Συνέντευξη με το Zarko Ristoski, προπονητή της Εθνικής Ομάδας Βόλεϊ της Δημοκρατίας της Μακεδονίας
Κύριε Ristoski, τι ελκύει τόσο πολύ τον κόσμο στο βόλεϊ; Δεν είναι ποδόσφαιρο, δεν είναι μπάσκετ, δεν υπάρχουν πολλοί οπαδοί και σωματεία, άρα τι είναι αυτό που κάνει τη νεολαία να ασχοληθεί με το άθλημα;
Το βόλεϊ είναι ένα από τα πιο ελκυστικά αθλήματα ως προς το θέαμα που προσφέρει και βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής στις μεγάλες διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο. Το παιχνίδι είναι διαφορετικό σε σχέση με άλλα αθλήματα διότι δεν υπάρχει σωματική επαφή μεταξύ των αντίπαλων ομάδων. Οι παίκτες πρέπει να αντιδρούν γρήγορα διότι έχουν πολύ σύντομη επαφή με τη μπάλα, δε μπορούν να την κρατήσουν αλλά μόνο να την αποκρούσουν και αποφασίζουν τι θα πράξουν μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου. Αυτά τα στοιχεία κάνουν το βόλεϊ μοναδικό και ελκυστικό άθλημα ως προς το θέαμα και το παιχνίδι. Οι νέοι έχουν κίνητρο να ασχοληθούν με το άθλημα διότι αναπτύσσουν ικανότητες συντονισμού, γρήγορων αντανακλαστικών και γυμνάζουν ταυτοχρόνως όλο το σώμα.
Σας κάλεσαν να επιλέξετε τους παίκτες για την εθνική ομάδα πριν από κάποιο καιρό και η ομάδα κατάφερε να κερδίσει αρκετά παιχνίδια στη σειρά, νικώντας πολύ δύσκολους αντιπάλους. Ποια στοιχεία του παιχνιδιού άλλαξαν από τότε που αναλάβατε προπονητής;
Είχαμε εξαιρετικά αποτελέσματα που όλοι πρόσεξαν και μπορέσαμε να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον του κοινού, πράγμα που είναι και το πιο σημαντικό. Ήρθαμε πρώτοι στα προκριματικά του πρωταθλήματος Ευρώπης με τρεις νίκες και τη μέγιστη αποτελεσματικότητα. Στον επόμενο γύρο ήρθαμε τρίτοι στον όμιλό μας, αλλά δείξαμε ότι κάναμε εξαιρετική πρόοδο στο παιχνίδι μας παρόλα τα προβλήματα που είχαμε τότε. Είχαμε τραυματισμένους παίκτες που δε μπορούσαν να συμμετάσχουν στο παιχνίδι και παρόλα αυτά κάναμε το ντεμπούτο μας στο ευρωπαϊκό με τέσσερις νίκες σερί. Υπήρχε εξαιρετική ατμόσφαιρα στις προπονήσεις, η οποία οδήγησε σε εξαιρετική απόδοση στα παιχνίδια.
Ήσαστε στην Κύπρο για πολλά χρόνια. Πώς έγινε αυτό;
Το 2010 έπαιξα για την Ομόνοια Κύπρου για πρώτη φορά και είχαμε τότε μια πολύ καλή σεζόν. Αλλά, όταν η σεζόν τελείωσε τραυματίστηκα και δε μπορούσα να συνεχίσω την καριέρα μου στο επαγγελματικό βόλεϊ. Γι’ αυτό και απέρριψα την πρόταση της Νέας Σαλαμίνας να παίξω για την ομάδα το 2011, και το 2012 η ίδια ομάδα μού ζήτησε να αναλάβω καθήκοντα προπονητή, κάτι που δέχτηκα με ευχαρίστηση. Εργάστηκα για δύο σεζόν, κατά τη διάρκεια των οποίων η ομάδα πήρε το πρωτάθλημα Κύπρου 2013, σπάζοντας μια «κατάρα» δέκα ετών. Κερδίσαμε το SuperCup2014 και επίσης κερδίσαμε σε όλες τις αγωνιστικές του πρωταθλήματος Κύπρου των τελευταίων δύο ετών…Η τριετής παραμονή μας στην Κύπρο είναι γεμάτη πολύ όμορφες αναμνήσεις για αυτόν τον τόπο, με ευχάριστο αποτέλεσμα στη δουλειά μας, φιλίες, νέους φίλους και μια καταπληκτική εμπειρία ζωής…
Κάπου διάβασα ότι το βόλεϊ είναι πολύ σημαντικό άθλημα στην Κύπρο, ειδικά για την ομάδα της Νέας Σαλαμίνας. Ήτανμάλλονμιαπρόκλησηγιασας;
Το νααποτελώ κομμάτι της ομάδας αυτής ήταν μεγάλη τιμή και χαρά διότι η Νέα Σαλαμίνα κυριαρχούσε στην Κύπρο έως το 2004. Από τότε έως ότου ανέλαβα προπονητής δεν είχαν κερδίσει κάποιο πρωτάθλημα. Οι δεκαετείς προσπάθειες έληξαν όταν ήρθα στην ομάδα και καταφέραμε να ξαναζήσουμε την παλιά δόξα του πρωταθλητή.
Μπορείτε να συγκρίνετε τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του βόλεϊ μεταξύ Κύπρου και Δημοκρατίας της Μακεδονίας; Δύοδιαφορετικέςσχολέςβόλεϊ, διαφορετικήπροσέγγισηκαιαντιμετώπιση…
Οι συνθήκες δουλειάς στην Κύπρο βρίσκονται σε πολύ πιο υψηλό επίπεδο από ό,τι εδώ. Αναφέρομαι στην παροχή στοιχειωδών συνθηκών για τη δουλειά μας, όπως γήπεδα, εξοπλισμό και οργάνωση.
Θα μπορούσατε να περιγράψετε την όλη κατάσταση, πως αποφάσισαν να σας εμπιστευθούν την ομάδα τους, δεδομένου ότι προέρχεστε από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας; Τι είδους στερεότυπα συναντήσατε στην αρχή; Ήταν μια αναπόφευκτη κατάσταση να αντιμετωπίσετε τις προκαταλήψεις που είχατε για αυτούς και τις προκαταλήψεις που είχαν για σας.
Ξεκίνησα την επικοινωνία μου με τη Νέα Σαλαμίνα περίπου 10 χρόνια αφότου έπαιξα με την ομάδα σε αρκετά παιχνίδια Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Την πρώτη φορά που έπαιξα εναντίον της Νέας Σαλαμίνας ήταν όταν έπαιζα με τη RabotnickiFerspedκαι τη δεύτερη φορά όταν έπαιζα με τη Δυναμό Βουκουρεστίου. Κέρδισακαιταδύοματς. Υπήρξαν αρκετές προσπάθειες να ενταχθώ στην ομάδα ως παίκτης αλλά δεν στέφθηκαν με κάποιο συμβόλαιο, αλλά με αμοιβαία συναισθήματα ανακούφισης και χαράς έγινα προπονητής τους, δεχόμενος την προσφορά τους. Οι Κύπριοι είναι λαός πολύ ανοιχτός και ειλικρινής και πρέπει να παραδεχτώ ότι κατά τη διάρκεια της μακράς παραμονής μου εκεί δεν αντιμετώπισα καθόλου προβλήματα ή πιέσεις σχετικά με τη χώρα από την οποία προέρχομαι. Το αντίθετο μάλιστα, σέβονται και αναγνωρίζουν την αξία ενός ανθρώπου και τη σκληρή δουλειά και είναι πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν οποιονδήποτε χρειάζεται βοήθεια.
Πώς σας δέχτηκαν οι παίκτες, οι γείτονές σας και η πόλη;
Η συνεργασίαμε τους παίκτες ήταν σε πολύ υψηλό επαγγελματικό επίπεδο κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. Στην ελεύθερη ώρα μας συνηθίζαμε να βγαίνουμε μαζί και πάντα γιορτάζαμε τις νίκες μας μετά τα ματς. Τον πρώτο χρόνο μου (2010) ήμουν μέλος της Ομόνοιας Κύπρου και γνώρισα πολλούς ανθρώπους που είναι φίλοι μου έως σήμερα παρά το γεγονός ότι είμαστε υποτίθεται «εχθροί». Επίσης, τα δύο χρόνια που πέρασα με την ομάδα της Νέας Σαλαμίνας, η οποία λειτουργεί σα μια μεγάλη οικογένεια, γνώρισα πολλούς ανθρώπους με τους οποίους είμαι σίγουρος ότι θα παραμείνουμε σε επαφή και θα διατηρήσουμε την καλή μας φιλία για πάντα.
Πως είναι η κυπριακή κουζίνα; Είναι κοντά με την κουζίνα της χώρας μας;
Ναι, νομίζω οι δύο χώρες έχουν παρόμοια κουζίνα, η οποία περιλαμβάνει πολλές σπεσιαλιτέ στα κάρβουνα. Η κυπριακή κουζίνα είναι πλούσια σε πιάτα ψαρικών αντίθετα από τη δική μας, αλλά γενικά το φαγητό είναι παρόμοιο.
Τι είδος φαγητού προτιμάτε περισσότερο; Μπορώ ακόμα να θυμηθώ (αν και δοκίμασα το ίδιο φαγητό πολλές φορές αργότερα) ένα μουσακά, τον καλύτερο που έφαγα στη ζωή μου. Ήταν στη Βάρη, κοντά στην Αθήνα. Ποιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό της κυπριακής κουζίνας;
Το πιο αγαπημένο φαγητό για μένα και την οικογένειά μου είναι το χαλούμι στα κάρβουνα, κατσικίσιο τυρί και σύμβολο της κυπριακής κουζίνας. ΒρίσκεταιμόνοστηνΚύπροκαιέχειπολύιδιαίτερηγεύση. Όσον αφορά το κρέας, το αγαπημένο μου είναι το χοιρινό σουβλάκι. Δεν είμαι και πολύ φίλος των ψαρικών, αλλά δε θα μπορούσα να αντισταθώ σε έναν καλοψημένο σολομό. Είμαι γλυκατζής και ευτυχώς η Κύπρος είναι πλούσια σε ιδιαίτερα κουλουράκια και πάστες και το αγαπημένο μου είναι το cheesecakeμε βύσσινο. Η γυναίκα μου το φτιάχνει πολύ συχνά, κάτι που με ευχαριστεί και το γιο μου το Lukaακόμα περισσότερο.
Εάν συγκρίνετε με την κουζίνα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας τί είναι αυτό που μαγειρεύουν καλύτερα και για ποιο δεν υπάρχει σύγκριση με τη δική μας κουζίνα;
Σίγουρα θα έλεγα τα φουρνιστά φασόλια του Τέτοβο και η σπιτική lutenica και το ayvar είναι εκ των ουκ άνευ. Μας λείπει πάντως η μυρωδιά του ψητού χαλουμιού.
Δηλώσατε ότι αφήνετε τη Νέα Σαλαμίνα. Υπάρχει καμιά πιθανότητα να συνεχίσετε την καριέρα σας σε άλλη ομάδα του Νότου ή έχετε άλλα σχέδια;
Όλη μου η ενέργεια έχει τώρα επικεντρωθεί στους αγώνες που περιμένουν την καλύτερη εθνική μας ομάδα στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και να είμαι ειλικρινής δεν έχω καθόλου χρόνο να σκεφτώ τον επόμενο προορισμό μου.
Πολύ εύκολα θα δεχόμουν να δουλέψω με μια ομάδα που έχει υψηλές προσδοκίες. Είτε αυτή βρίσκεται στην Κύπρο, στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα, θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε έως την αρχή της επόμενης σεζόν.
Darko Chekerovski
* Η Ελλάδα δεν αποδέχεται και δεν αναγνωρίζει σε οποιαδήποτε μορφή ή περιεχόμενο, κάποια άλλη ονομασία εκτός «της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Όλες οι αναφορές, άμεσες ή έμμεσες στη χώρα αυτή που χρησιμοποιούνται σε αυτό το άρθρο είναι ευθύνη του συντάκτη του.