Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες προτιμούν να μην τρώνε κανονικό πρωϊνό, αλλά μάλλον ένα πιο χορταστικό δεκατιανό. Το πιο δημοφιλές σνακ γι’ αυτή την περίπτωση εξακολουθεί να είναι η… πανταχού παρούσα τυρόπιτα. Δεν είναι δυνατό να την αγνοήσεις. Βρίσκεται σε στάσεις κατά μήκος του ταξιδιού και στα πλοία, στο κυλικείο του σχολείου, του πανεπιστημίου και του γραφείου, σε κάθε καφετέρια και φούρνο, σε κάθε σούπερ μάρκετ και στο μαγαζάκι της γωνιάς.
Αυτή η περίπτωση τυρόπιτας (=συνώνυμο του σνακ) βρίσκεται έτη φωτός από την πατροπαράδοτη πίτα της γιαγιάς και της μαμάς. Είναι όμως πιο κοντά στη σύγχρονη καθημερινή μας ανάγκη για φαγητό εκτός σπιτιού.
Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι «ανακαλύφθηκαν» τα υγιεινά/παραδοσιακά τρόφιμα και με τη σειρά της η τυρόπιτα ξέφυγε από το κλασσικό 70’s μοντέλο της κατεψυγμένης σφολιάτας με φέτα τρίμμα (το οποίο όμως κάνει ακόμα θραύση). Μια άλλη κλασσική προτίμηση υπήρξε (και παραμένει) η τυρόπιτα ταψιού, πιο κοντά στην παράδοση και παρασκευασμένη σε μικρή κλίμακα. Λίγα παραμένουν τα πολύ ιστορικά παλιά μαγαζιά που προσφέρουν αυτή την κλασσική εκδοχή με φύλλο κρούστας και μπόλικη φέτα και μπεσαμέλ στη γέμιση.
Για κάποιους, η αρνητική πλευρά της νεώτερης αυτής τάσης είναι ότι η τυρόπιτα αποτελεί πλέον προϊόν-κλειδί για τις αλυσίδες τυροπιτάδικων και παρασκευάζεται με πολύ πιο μαζικό τρόπο. Μπορεί βέβαια κανείς πιο εύκολα να βρει τυρόπιτες με κρητικό ανθότυρο και άλλα τοπικά τυριά ή με ζύμη από αλεύρι ολικής κ.λπ. Πάντως, γνήσιες σπεσιαλιτέ της περιφέρειας, άγνωστες στην πόλη, όπως η μπουγάτσα με τυρί της Θεσσαλονίκης και η στριφτή σιφνέικη διαδόθηκαν σαν αστραπή στην πρωτεύουσα μέσω αλυσίδων.
Ένα κωμικό φαινόμενο της τάσης για νεωτερισμό είναι η ευρύτατη διάδοση της τουρκικής λέξης “kuru” (ξηρό) στα Αθηναϊκά τυροπιτάδικα, για ένα είδος τραγανής ζύμης με βάση το γιαούρτι (που ήδη ξέραμε). Ο νεολογισμός δεν έχει ακόμα εμπεδωθεί, συχνά προφέρεται «γκουρού» και υπάρχουν και περιπτώσεις όπου γράφεται και έτσι!
Οι αλυσίδες τείνουν να ρυθμίζουν την αγορά, από την άλλη πλευρά είναι υποχρεωμένες να διατηρούν τις τιμές χαμηλές εξαιτίας της ζήτησης. Η σύγχρονη πραγματικότητα στην Αθήνα είναι εξαντλητική, οι άνθρωποι δουλεύουν πολλές ώρες για λίγα χρήματα και η παλιά επίσημη διακοπή μέσα στην ημέρα εξαφανίστηκε. Όλο και περισσότερο, το σνακ είναι το μόνο που μπορεί κανείς να προλάβει να φάει και είναι σε θέση να αγοράσει.
Δύο καταστήματα-ορισμός της ποιοτικής τυρόπιτας στην Αθήνα
Γενιές ολόκληρες τα γνωρίζουν και τα προτιμούν. Στο κέντρο της Αθήνας αυτά τα μαγαζιά παραμένουν δημοφιλή, παρά τις αντιξοότητες.
Το «Άριστον» της οδού Βουλής στο Σύνταγμα υπάρχει από το 1910 και ανήκει στην ίδια οικογένεια. Η κεντρική θέση του καταστήματος στο πολυσύχναστο σημείο της πόλης αποτελεί εγγύηση για το φρέσκο ψήσιμο. Η τυρόπιτα-θεσμός («κουρού», βεβαίως!) με πιπεράτη κρεμώδη γέμιση φέτας σερβίρεται πάντα ζεστή, στο χαρτί, για το δρόμο. Μεγαλύτερες ποσότητες (η τυρόπιτα αυτή παραμένει φρέσκια και ξαναζεσταίνεται) πακετάρονται στο ροζ κουτί με τη θρυλική φίρμα. Η επιχείρηση έχει εδώ και χρόνια εμπλουτίσει τη γκάμα των προϊόντων με πάνω από 15 διαφορετικές πίτες ταψιού με χειροποίητο φύλλο. Πάντως η τυρόπιτα αποτελεί το μεγάλο σουξέ και παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο, όπως και το υπέροχο αρ ντεκώ κτήριο που στεγάζει το «Άριστον».
Το «Μάμ» (ο τόνος παραμένει στο λογότυπο!) ξεκίνησε ανεπίσημα το 1958 στην οδό Πεσμαζόγλου, επισημοποίησε την ονομασία του με επιτυχία και γρήγορα απέκτησε τόση πελατεία, ώστε επεκτάθηκε στην οδό Πανεπιστημίου με την ένδειξη «Μαμ Νο 2» που αναγράφεται στην τέντα. Η μεγαλύτερη επιτυχία της οικογενειακής επιχείρησης είναι η κασερόπιτα, κλασσική προτίμηση ακόμα, παρά τις πολλές τυρόπιτες και άλλα προϊόντα που προσφέρονται σήμερα (μεταξύ άλλων, και το καλύτερο παγωτό μηχανής στην Αθήνα). Το κασέρι είναι γλυκό και μαστιχωτό, η ζύμη είναι τραγανή στις άκρες και μαλακή στο κέντρο, ό,τι πρέπει! Η εξυπηρέτηση δε, είναι επιεικώς αστραπιαία.
Λοιπόν…οι επιλογές είναι πολλές. Ακόμα κι αν δεν ξέρετε που να πάτε για την καλύτερη τυρόπιτα, οπουδήποτε στην Ελλάδα, μία συμβουλή υπάρχει. Ρωτήστε τους ντόπιους. Πάντα ξέρουν καλύτερα!
Sophia Nikolaou
Loading ...
