ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛ ΧΑΡΤΝΟΛ – ORBITAL
Με την τεράστια δημοτικότητα της τέχνο μουσικής στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, εμφανίστηκε μεγάλος αριθμός συγκροτημάτων και μουσικών, λίγοι όμως απ΄αυτούς παρέμειναν στην σκηνή τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, όσο οι Orbital. Όταν τα αδέρφια Πολ και Φιλ Χάρτνολ ξεκίνησαν να δημιουργούν τη δική τους εκδοχή της αμερικανικής χάους και τέχνο μουσικής, οι οποίες ήταν δημοφιλείς στο παρελθόν, έλαβαν το όνομά τους από έναν περιφερειακό αυτοκινητόδρομο των προαστείων του Λονδίνου. Από το πρώτο διάστημα, όταν έκαναν το ντεμπούτο τους με το “Chime” το 1990, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά τους ήταν οι ,,ύφαλοι,, στη μουσική τους, οι οποίοι μπορούσαν να κάνουν το κοινό να χορεύει. Αυτό το ντουέτο ήταν γνωστό για τις θαυμάσιες ζωντανές εμφανίσεις και μαζί με άλλα συγκροτήματα αυτού του είδους, όπως τους Chemical Brothers, απέδειξαν ότι με μόνο λίγα κομμάτια ηλεκτρονικού εξοπλισμού, έχουν τη δυνατότητα να δώσουν εμφανίσεις με ένταση ενός ροκ συγκροτήματος. Τη δεκαετία του ΄90, εξελίχθηκαν σε ένα από τα δημοφιλέστερα συναυλιακά συγκροτήματα, το οποίο έδινε το παρόν όχι μόνο σε προγράμματα μεγάλων dance φεστιβάλ, αλλά και στο πασίγνωστο Glastonbury. Το 2004 όμως, μετά από εφτά δίσκους και πολλές περιοδίες, σταμάτησαν την εργασία τους. Επόμενο, το 2009, με αφορμή τα είκοσι χρόνια του συγκροτήματος, ξεκίνησαν και πάλι να δουλεύουν μαζί, κυρίως σε ζωντανές εμφανίσεις, ενώ φέτος κυκλοφόρησαν τον τελευταίο τους άλμουμ, με τίτλο Wonky. Ενώ συνήθως τέτοιου είδους ξανασμίγματα συγκροτημάτων ηχούν χωρίς έμπνευση, η νέα έκδοση των Orbital περιέχει ανανεωμένο ήχο, λες και το διάστημα που πέρασαν σε ,,προσωρινή σύνταξη,, τους ανανέωσε δημιουργικά. Το πώς ηχούσαν σε ζωντανή εμφάνιση, είδαμε πρόσφατα στα Σκόπια, όταν είχαν θαυμάσια εμφάνιση στο Σκόπιε Γκόρι Φεστιβάλ, όπου εμφανίστηκαν μαζί με συγκροτήματα διαφόρων προφίλ, όπως οι Public Enemy и Παρτιμπρέικερς.
Στις πρώτες σας συνεντεύξεις, με αφορμή την έκδοση του νέου σας άλμπουμ, δηλώσατε ότι μια από τις αιτίες που σταματήσατε με το συγκρότημα, ήταν ότι αισθανόσασταν δημιουργικά εξαντλημένοι. Ενώ τώρα, αρχίσατε και πάλι να εμφανίζεστε και να δημιουργείτε μουσική;
– Μετά από τέσσερα χρόνια αδράνειας, εγώ ήμουν ευτυχισμένος εξαιτίας της αδράνειας αυτής, τουλάχιστον τα δύο πρώτα χρόνια. Από δημιουργικής άποψης, αυτό δεν ήταν και κάτι το διασκεδαστικό. Κάπου στη μέση αυτής της περιόδου, πήγα να δω τους Chemical Brothers και ήταν κάτι το υπέροχο, ιδιαίτερα που το σόου τους έμοιαζε πολύ με το δικό μας. Τότε κατάλαβα ότι όλο αυτό μου έλειπε πολύ. Ένα άλλο σημείο που με ώθησε να το καταλάβω όλο αυτό, ήταν ότι και εκείνοι είναι συγκρότημα που βρίσκεται στην σκηνή επί μεγάλο χρονικό διάστημα όπως και εμείς και τα τραγούδια τους είναι γνωστά στο κοινό επειδή συχνά παρουσιάζουν τις επιτυχίες τους στις συναυλίες τους. Όταν εμφανιζόμουν σε δικές μου συναυλίες, συνέβαινε να παίζω τραγούδια μόνο από το νέο μου άλμπουμ. Μπορούσα να πάρω και κάτι ακόμη, αλλά αυτό δεν θα εντασσόταν τόσο εύκολα. Από την άλλη πλευρά, με τους Orbital είχα εφτά δίσκους και είχα τη δυνατότητα να επιλέγω θαυμάσιες δουλειές. Όλο αυτό με ώθησε να σκεφτώ ότι δεν θα έπρεπε να παραιτηθώ τόσο εύκολα από το συγκρότημα και ότι έπρεπε να το εκτιμώ λιγάκι περισσότερο. Αυτά ήταν τα στοιχεία που τα επόμενα χρόνια με ώθησαν να σκεφτώ ότι ίσως δεν έπρεπε να σταματήσουμε τόσο απλά και ότι έπρεπε απλώς να δώσουμε μια φρεσκάδα στο αντικείμενό μας. Μετά από τέσσερα χρόνια, ένας φίλος μου, που ,,έκλεινε,, συγκροτήματα για το Big Chill, με ρώτησε εάν θα θέλαμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή για το Big Chill και αυτό αποτέλεσε τον σπινθήρα που μου έδωσε να καταλάβω ότι αυτό που μου έλειπε περισσότερο απ΄ όλα, ήταν οι ζωντανές εμφανίσεις. Λόγω αυτού, για ποιό λόγο να μην προσπαθήσω και πάλι, να δώσω μια φρεσκάδα στη μουσική και να την κάνω και πάλι συναρπαστική. Εάν δεν μας ήταν ενδιαφέρον σε εκείνη την εμφάνιση και σε μερικές άλλες λίγο αργότερα, θα σταματούσαμε για πάντα. Θα επικεντρωνόμασταν περισσότερο στα σόλο πρότζεκτ μας. Αποτέλεσε μια προσπάθεια για να δούμε εάν θα μας ικανοποιήσει. Και…ορίστε, είμαστε τώρα εδώ.
Έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο δουλεύατε στο παρελθόν;
– Πολλά πράγματα άλλαξαν. Με την παύση που κάναμε, μετά από κάποιο διάστημα είδα τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία, ιδιαίτερα αυτά που ήταν εσφαλμένα. Όταν επιστρέψαμε, όλος ο κόσμος είχε αλλάξει. Αυτό είναι λογικό, αλλά όταν σταματήσαμε, η κατάσταση ήταν διαφορετική απ΄αυτή τώρα, που ξεκινήσαμε και πάλι. Ο κόσμος τώρα εμπνέεται και κινείται από διαφορετικά πράγματα. Το αίσθημα είναι διαφορετικό. Εγώ είμαι πέντε χρόνια μεγαλύτερος και πέντε χρόνια σοφότερος. Έκανα και μαθήματα πιάνου, κάτι που συνέβαλε θετικά και έπειτα ξεκίνησα να χρησιμοποιώ αναλογικά συνθεσάιζερ. Προς το τέλος χρησιμοποιούσαμε σχεδόν μόνο ψηφιακά και αυτό δεν μου άρεσε καθόλου. Τώρα, όλα είναι πιο ελεύθερα και χρησιμοποιούμε αναλογικό εξοπλισμό. Τώρα γνωρίζω περισσότερα για τη μουσική και ξέρω τί χρειάζομαι. Τώρα απολαμβάνω περισσότερα πράγματα και τα δέχομαι ως μουσικός. Δεν ανησυχώ καθόλου γι΄αυτά και δεν προσπαθώ να ενταχθώ σ΄αυτά. Εάν δεν τα δεχόμουν, δε θα έβλεπα το τί είναι οι Orbital και πώς ήταν ο ήχος τους. Όταν όμως ξεκινήσαμε και πάλι, ο ήχος ήταν ακόμη εκεί, ανεξάρτητα εάν βρισκόταν υπό την επίδραση άλλων πραγμάτων. Αυτό ήταν κάτι το θετικό και κάτι που διαρκεί.
Ποιά είναι τα κύρια και αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά του ήχου των Orbital?
– Το αρμονικό στυλ. Οι αρμονίες από μόνες τους. Πιστεύω ότι οι ρυθμοί είναι αλλιώτικοι. Οι μελωδίες είναι σύνθετες, αλλά όχι όπως στο Squarepusher. Αυτό ηχεί λιγάκι περίπλοκο και παράξενο. Δεν έχω ακούσει εκείνα τα άλμπουμ εδώ και πολύ καιρό, αλλά ακόμη ηχούν στα αυτιά μου αστεία και παράξενα.
Το Wonky, με το οποίο επιστρέψατε, είναι θαυμάσιο άλμπουμ, όπου οι Orbital ηχούν στ΄αλήθεια ανανεωμένοι.
– Για να συνεχίσουμε, χρειαζόμασταν νέα μουσική στο σετ μας. Πριν δύο χρόνια γράψαμε δύο τραγούδια για ένα σινγκλ και αμέσως μπήκαν στην playlist. Τότε ο Φιλ πρότεινε να γράψουμε και άλλα. Όταν θα κάνουμε άλμπουμ, τότε αυτός θα βοηθήσει στην διαφήμιση των ζωντανών εμφανίσεων. Τώρα έτσι είναι το πράγματα, ενώ κάποτε ήταν ακριβώς το αντίθετο. Είναι και αυτό κάτι το πολύ ενδιαφέρον, επειδή δίνει διαφορετική οπτική γωνία. Εμείς ήμασταν συγκρότημα που εξέδιδε δίσκους και με τον τρόπο αυτό κερδίζαμε χρήματα, μέσω των συναυλιών που παρουσιάζαμε το άλμπουμ. Τώρα τα άλμπουμ δεν παίζουν σημαντικό ρόλο. Είναι στην ουσία, μόνο υλικό για τη ζωντανή εμφάνιση. Ότι βρίσκεται εκεί, βασίζεται στο „θέλω αυτό να το παίξω ζωντανά και αν θα ήθελα να το παίξω ζωντανά„. Αυτός είναι και ο σκοπός ύπαρξής τους. Έχουμε και κομμάτια που ακόμη δεν τα έχουμε παίξει ζωντανά, επειδή είναι πιο αργού ρυθμού. Μου αρέσουν πολύ, αλλά ακόμη δεν έχουμε δοκιμάσει πώς ηχούν σε ζωντανή εμφάνιση. Ίσως να εμφανιστούν στη λίστα σε ένα χρόνο. Αυτή ήταν και η σκέψη πίσω από αυτήν την έκδοση, εάν η επιθυμία είναι να ηχεί τέλεια σε ζωντανή εμφάνιση. Αυτό το άλμπουμ αποτέλεσε μια θετική κατεύθυνση για μας, επειδή πραγματικά κρατά σταθερά τα πράγματα. Όταν σταματήσαμε να δουλεύουμε, λάβαμε μια διαφορετική άποψη γι΄αυτό που ασχολούμασταν. Επιστρέψαμε στα μουσικά όργανα που αγαπούσαμε, στα μεγάλα αναλογικά συνθεσάιζερ και πάψαμε να σκεφτόμαστε σχετικά με το τί θα περίμενε ο κόσμος. Μετά από δύο χρόνια ζωντανές εμφανίσεις, γνωρίζαμε πλέον ότι πολλοί από τους παλιούς μας ρυθμούς, κατά κάποιο παράξενο τρόπο, είχαν ακόμη τη θέση τους στα φεστιβάλ. Δεν χρειάστηκε να αντιγράφουμε, να ακούμε ή να κάνουμε πράγματα που δεν μας αρέσουν, αλλά είχαμε την ελευθερία να κάνουμε ό,τι επιθυμούσαμε.
Όταν ηχογραφείτε δίσκους, σκεφτόσταστε πώς εκείνοι θα ηχούν όταν θα τους ακούν στο αυτοκίνητο, στο σαλόνι του σπιτιού, στο γήπεδο;
– Σκέφτομαι μόνο πώς θα ηχεί σε ζωντανή εμφάνιση. Για το άλμπουμ σκέφτομαι συνολικά. Συχνά, ακούω τους ρυθμούς με ακουστικά όταν κάνω βόλτα ή όταν ταξιδεύω με τρένο. Εάν ηχεί καλά σε ζωντανή συναυλία, θα ηχεί καλά και στο αυτοκίνητο. Συνήθως σκεφτόμαστε μόνο το πώς θα ηχεί σε συναυλία.
Ποιά η εργασιακή σας σχέση με τον αδερφό σας, Φιλ Χάρτνολ;
– Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία. Δεν έχω εργαστεί ποτέ μου άμεσα μ΄αυτόν. Εγώ γράφω το δικό μου υλικό, αυτός το δικό του και έπειτα αποφασίζουμε τι παραμένει και τί εκπίπτει. Εάν αρέσει και στους δυό μας, τότε παραμένει. Ο Φιλ κάνει προτάσεις, γιατί δεν το κάνεις έτσι ή αλλιώς, περισσότερο ντίσκο ρυθμό ή λιγότερο από αυτόν… Παράγουμε από κοινού, αν και το μεγαλύτερο μέρος του υλικού το γράφω εγώ. Αυτός είναι ο τρόπος που εξελίχθηκε αυτή η σχέση. Εγώ όλο και γρηγορότερα μπορώ να γράφω μουσική, ενώ ο Φιλ δεν το κάνει αυτό. Αυτός κάνει αυτό που του ταιριάζει, αναζητεί αυτό που θέλει να ακούσει. Ο ρόλος του σε όλο αυτό, είναι η παραγωγή.
Εάν στα φεστιβάλ, εμάς το κοινό, μας προσελκύουν περισσότερο οι headliners, τί είναι αυτό που προσελκύει τους headliners να συμμετέχουν σε φαστιβάλ;
– Για να είμαι ειλικρινής, πηγαίνουμε εκεί που μας καλούνε να εμφανιστούμε. Εάν κάποιος θέλει, εμένα θα μου είναι ευχαρίστηση να εμφανιστώ οπουδήποτε. Είναι πολύ ενδιαφέρον πράγμα να δίνεις συναυλία σε μέρη όπως τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπου δεν ήμουν ποτέ στο παρελθόν. Λατρεύω τα ταξίδια. Αυτό που ανακάλυψα είναι ότι αφού σταματήσαμε, μετά από πέντε χρόνια διαλείμματος, καταλάβαμε ότι δεν θα εμφανιστούμε στη Γερμανία, Γαλλία, Σκανδιναβία. Πριν την παύση μας, είχαμε μερικές εμφανίσεις στην Ελλάδα και μια φορά στη Βουλγαρία. Ποτέ μας δεν είχαμε εμφανιστεί στην ανατολική Ευρώπη. Τώρα είμαστε εδώ. Αρχίσαμε να ερχόμαστε στα νότια τμήματα της Ευρώπης, κάτι που είναι πολύ ενδιαφέρον, επειδή αποτελεί εντελώς διαφορετική περιοχή. Δεν γνωρίζω το πώς και τί, αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια δημιουργήθηκαν κάποιες επαφές και όλο και περισσότερα συγκροτήματα έρχονται στα μέρη αυτά.
Nenad Georgievski
Loading ...
