Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αναγνώρισε την Αρχιεπισκοπή Αχρίδος

Με αναγνωρισμένο και αποδεκτό όνομα το «Αχρίδος» και αποκλείοντας ως όρο το «Μακεδονική» η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακοίνωσε ότι δέχεται σε ευχαριστιακή κοινωνία την Εκκλησία των Σκοπίων.

Όπως αναφέρει, αφού αξιολόγησε την υποβληθείσα προσφυγή και τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις της Βόρειας Μακεδονίας, αποφάσισε ότι «δέχεται εἰς εὐχαριστιακήν κοινωνίαν τήν Ἱεραρχίαν, τόν κλῆρον καί τόν λαόν τῆς ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον κ. Στέφανον Ἐκκλησίας ταύτης…» Όσον αφορά τη ρύθμιση των διοικητικών θεμάτων μεταξύ αυτής της Εκκλησίας και του Πατριαρχείου Σερβίας, τα επαφίει στο Πατριαρχείο Σερβίας.

Στο μεταξύ με δήλωσή στο Ria.ru ο Γραμματέας του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Πρωθιερέας Ιγκορ Γιακιμτσούκ, ανέφερε ότι «η θέση της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα λάβει πρώτα απ’ όλα υπόψη τις προσεγγίσεις αυτού του προβλήματος της Σερβικής Εκκλησίας, στην οποία εξακολουθούμε να αναγνωρίζουμε αποκλειστικά κανονικά δικαιώματα στη Βόρεια Μακεδονία». 

Το πρώτο συλλείτουργο μεταξύ του Αρχιεπισκόπου Αχρίδας κ. Στέφανου και του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου αναμένεται να γίνει στο Φανάρι στις 12 Ιουνίου 2022, ανήμερα της Πεντηκοστής.

Η ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου σχετικά με την αναγνώριση:

Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, συνελθοῦσα σήμερον, Δευτέραν, 9ην Μαΐου 2022, ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, συνεζήτησε διεξοδικῶς τό ἐκκλησιαστικόν θέμα τῶν Σκοπίων, καί, ἀξιολογήσασα εἰς τελικήν φάσιν τήν ὑποβληθεῖσαν τῇ Μητρί Ἐκκλησίᾳ ἔκκλητον προσφυγήν τῆς ἐκεῖσε Ἐκκλησίας, ὡς καί τάς ἀλλεπαλλήλους ἐκκλήσεις τῆς Πολιτείας τῆς Βορείου Μακεδονίας, ἀπεφάσισε τά ἑξῆς:

1) Δέχεται εἰς εὐχαριστιακήν κοινωνίαν τήν Ἱεραρχίαν, τόν κλῆρον καί τόν λαόν τῆς ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον κ. Στέφανον Ἐκκλησίας ταύτης, θεραπεύουσα τήν πληγήν τοῦ σχίσματος, καί ἐπιχέουσα εἰς τό τραῦμα τῶν ἐκεῖσε ἀδελφῶν ἡμῶν Ὀρθοδόξων “ἔλαιον καί οἶνον”. Πρός τοῦτο ἐκδίδεται καί ἡ σχετική Πατριαρχική καί Συνοδική Πρᾶξις.

2) Ἐπαφίησιν εἰς τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Σερβίας τήν ρύθμισιν τῶν μεταξύ αὐτῆς καί τῆς ἐν Βορείῳ Μακεδονίᾳ Ἐκκλησίας διοικητικῶν θεμάτων, ἐν τῷ πλαισίῳ ἀσφαλῶς τῆς ἱεροκανονικῆς τάξεως καί ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως.

3) Ἀναγνωρίζει ὡς ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας ταύτης τό “Ἀχρίδος” (νοουμένης τῆς περιοχῆς τῆς δικαιοδοσίας αὐτῆς μόνον ἐντός τῶν ὁρίων τῆς ἐπικρατείας τοῦ κράτους τῆς Βορείου Μακεδονίας), ὡς ὑπεσχέθη ἐγγράφως πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὁ Προκαθήμενος αὐτῆς, ἀποκλείουσα τόν ὅρον “Μακεδονική” καί οἱοδήτι ἄλλο παράγωγον τῆς λέξεως “Μακεδονία”.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον συνεχίζει νά ἐνδιαφέρεται διά τήν αὔξησιν, πρόοδον καί εὐστάθειαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ταύτης ὀντότητος τῆς Ἀχρίδος, ὡς ἔπραξε διά μέσου τῶν αἰώνων δι᾿ ὅλας τάς κατά τόπους Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, ὡς “τό πανδοχεῖον τῆς ἀγάπης, ἡ πηγή τῆς εὐσεβείας τοῦ Γένους τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν” (Δράμας Παῦλος).