Η τελευταία ευκαιρία

Για περίπου 30 χρόνια, δύο χώρες, δίνουν μάχη για το όνομα της μιας. Οι μεγάλες δυνάμεις αντιπαρατίθενται στηρίζοντας τη μία ή την άλλη πλευρά.

Οι Αμερικανοί που επιδιώκουν να επιλυθεί η διαφορά μεταξύ Ελλάδας και FYROM, αναγνωρίζουν τη δεύτερη ως Macedonia. Οι Ρώσοι που δεν θέλουν να βρεθεί λύση κάνουν το ίδιο. Αναγνωρίζουν και αυτοί το νέο κράτος ως Macedonia.

Και οι δύο δυνάμεις το κάνουν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Να αποκτήσουν μεγαλύτερη επιρροή στην περιοχή των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Αντιπαρατίθενται για την Τουρκία, για τη Συρία για μια σειρά ζητημάτων που έχουν σχέση με τον έλεγχο της ενέργειας.

Η Ελλάδα και η FYROM τι κάνουν; Οι πολίτες των δύο χωρών – ανεξάρτητα από το βάρος που σηκώνουν οι κυβερνήσεις τους – πως διαφυλάττουν τα συμφέροντά τους; Τι κάνουν για να αναπτύξουν ακόμη περισσότερο τις σχέσεις τους;

Η διαφορά για τη λύση του ονόματος, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, έχει πολλές πιθανότητες να επιλυθεί. Και η Βόρεια Μακεδονία να αποκτήσει τη δική της θέση στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, εκεί που βρίσκεται η Μακεδονία μέρος της Ελλάδας.

Η Βόρεια Μακεδονία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αποκτήσει προνόμια, να έχει υποχρεώσεις κοινές με την Ελλάδα και μαζί να αναπτυχθούν στην περιοχή για το κοινό όφελος όλων και κυρίως των πολιτών τους.

Αν είχα τη δυνατότητα να ψηφίσω στο δημοψήφισμα που θα γίνει στο τέλος Σεπτεμβρίου θα στήριζα τη συμφωνία των Πρεσπών. Γιατί αυτή η συμφωνία, που έχει θετικές και αρνητικές όψεις και για τις δύο χώρες, οδηγεί προς το μέλλον. Το κοινό μέλλον των δύο λαών, που ήταν και είναι μονόδρομος. Αυτή, ίσως είναι, η τελευταία ευκαιρία.

Thomas Tsatsis