Голем број политичари сакаат да си преземат многу повеќе улоги од онаа што им е наведена во описот на работното место.
1. Едни од нив се „татковците на нацијата“. Тој е голем, тој е силен, тој е одговорот на сите прашања, решението на сите проблеми, тој треба да биде слушан и почитуван за доброто на народот, тој е народот.
2. Други се „политичарите-другари“. Тоа се политичари што одат пеш на работа, не земаат плата, учествуваат во акции за чистење или оставаат контакт за лично да им ги решаваат проблемите на граѓаните.
3. Третите се „политичарите-ѕвезди“. Тие постојано се истакнуваат во јавноста со своите хобија. Тренираат некој спорт, читаат научна фантастика, одат на културни манифестации, ја одржуваат градината…
Иако популизмот најчесто се поврзува со „татковците на нацијата“, популисти се сите политичари што не ги гледаат граѓаните како свои работодавачи, туку како свои „чеда“, „другари“, или „обожаватели“.