Балкон3 интервју со Азиз Исмаил – петкратен шампион на Македонија во карате
Има само деветнаесет години. Веќе е `врвен мајстор` во боречките вештини, поточно карате спортот (карате – празна, невооружена рака). Со својот смирен дух, амбициозност и борбеност станува петкратен шампион на Македонија. Покрај тоа успех постигнува и на меѓународен план. “Ова е само почеток, успешните резултати ќе продолжат и во иднина” самоуверен е Азиз, во интервјуто за Балкон3. Според него каратето е како вода која врие, ако постојано не ја греете, по одреден период ќе се олади”.
За интервјуто се Азиз се сретнавме во Турската чаршија. Веднаш по тренингот. Неговиот замор, напорниот тренинг се почуствува во неговото лице. Пред десетина дена стана шампион на Македонија (категорија 75 кг). Иако е многу млад веќе е навикнат на успеси. Првите места за него веќе се природна работа. Има освеонео десетици медаљи и благодарници, од различни турнири. Карате клубот “Металург” за него е веќе втор дом. “Нормално, неделно пет дена, имам по два саата тренинг. Меѓутоа, ако има натпревари за избор во националниот тим или европско или светско првенство, секако и подготовките за натпреварот се различни. На ден имаме по два тренинга, еден за брзина, вториот за кондиција, и двата тренинга се одржуваат со различни методи”, вели Азиз Исмаил.
Покрај каратето продолжува и со образованието. Сака да стане експерт во областа на економијата. Затоа, пред два месеци стана бруцош на Скопскиот универзитетот, Кирил и Методиј. Засега не се соочува со никакви проблеми, и спортот и образованието продолжуваат паралелно, си исто темпо. Според Азиз и понатаму нема да има проблеми, “Човекот ако сака, има време за све”, вели тој.
Љубовта кон каратето кај Азиз започнува уште на многу рана возраст. Најголемиот “виновникот“ за оваа голема љубов, е татко му Аднан. Покрај неговото семејство и роднините, татко му сеуште е најголемиот поддржувач. “Татко ми уште од мали години ме носеше на тренинзи по карате. Со текот на времето, се заграев за овој спорт. Од тогаш одлучив, каратето да го правам професионално”, објаснува Азиз, и ни раскажува за првите чекори. “Денес поголемиот број на млади тренираат фудбал или кошарка, но, јас се определив за боречките вештини. Каратето сеуште не е популарен спорт. Но, во последните години, интересот е во постојан тренд. Затоа е кандидат да стане популарен спорт”. И покрај тоа што е професионален каратист, очигледно е дека го прати фудбалот и тенисот. Јавна тајна е дека е фан на Ливерпул и на Рафаел Надал. Ги следи редовно.
Во друштво на топол турски чај, Азиз продолжува да раскажува за најсреќните и најтажните моменти во неговата спортска кариера. “Радоста и тагата ги доживеав во ист момент и во исто место. Во 2011 година во финалето на Европското првенство. Бев среќен што стигнав до финалето, но, исто така разчоран што загубив. Шампионатот беше оддржан во Нови Сад. Во мојата категорија имаше 56 натпреварувачи. Во финалето мој противник беше Хрватскиот каратист Дино Поврзенич, ме порази со 3-0. Тогаш бев неискусен, имав само 15 години и тоа ми беше прво европско првенство во мојата кариера. Пријателството со мојот противник продолжи и денес преку Фејсбук. Ако, некогаш, евентуално, повторно се натпреварувам со него, верувам дека со мојота сегашна желба, напор, амбиција ќе се качам на победничкиот пиедестал. И, секако, ќе биде интересна борба, и вистинско уживање за публиката.”, вели Азиз.
Во борбите некогаш се случуваат и повреди. Докторот на Азиз, секогаш е до него. “Првата повреда ја имав во 2011 година на Отворениот турнир во Милано. Во полуфиналето ми го скршија носот, но, немав намера да се предадам. Мечот го завршив со пукнат нос. И така стигнав до финалето. Публиката ме аплаудираше на нозе. Тоа за мене преставуваше голема гордост. Докторот на Националниот тим е секогаш до мене” изјави, младиот, симпатичен Азиз.
Ни раскажува и за карактеристиките на каратето: “Разликата на каратето во споредбата со другите спортови е во тоа што допринесува да се чуствува спокоен и удобен. Услов во каратето е духот и текниката да бидат во исто место. Најпрво се запознаваш себеси, потоа противникот. Девизата секогаш треба да ти биде да не бидеш поразен, а не дека треба да победиш.”
Најголемиот идол на Азиз на меѓународен план е италијанската ѕвезда Луиџи Буса, и турскиот шампион Енес Еркан. На домашен план тоа се неговите клупски колеги Иво Цветкович и Ферат Корбулич, кој секогаш го поддржуваат. На крајот на интервјуто сакаме да ни објасни каков беше Азиз, пред успесите во каратето и сега после титулите:? “Помеѓу двата Азиз’а има големи разлики. На духовен план, приватен и дневниот живот. Порано, после тренинзите, во слободно време седнував пред компјутер, и излегував со другарите. Бев мал, и не знаев како и каде да го поминам слободното време. Сега во утринските часови одам на факултет, потоа во туристичката агенција на татко ми. Сакам да ја научам професијата. Кратко кажано сега имам конкретен план. Каратето ми го испиша животниот стил. Според Азиз, каратето е како вода која врие, ако постојано не ја затоплувате, по одреден период ќе се олади. Се надевам дека ќе продолжи да врие.”
Хусамедин Гина